من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا		من از کجا غم باران و ناودان ز کجا
چرا به عالم اصلی خویش وانروم		دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا
چو خر ندارم و خربنده نیستم ای جان		من از کجا غم پالان و کودبان ز کجا
هزارساله گذشتی ز عقل و وهم و گمان		تو از کجا و فشارات بدگمان ز کجا
تو مرغ چارپری تا بر آسمان پری		تو از کجا و ره بام و نردبان ز کجا
کسی تو را و تو کس را به بز نمی‌گیری		تو از کجا و هیاهای هر شبان ز کجا
هزار نعره ز بالای آسمان آمد		تو تن زنی و نجویی که این فغان ز کجا
چو آدمی به یکی مار شد برون ز بهشت		میان کژدم و ماران تو را امان ز کجا
دلا دلا به سررشته شو مثل بشنو		که آسمان ز کجایست و ریسمان ز کجا
شراب خام بیار و به پختگان درده		من از کجا غم هر خام قلتبان ز کجا
شرابخانه درآ و در از درون دربند		تو از کجا و بد و نیک مردمان ز کجا
طمع مدار که عمر تو را کران باشد		صفات حقی و حق را حد و کران ز کجا
اجل قفص شکند مرغ را نیازارد		اجل کجا و پر مرغ جاودان ز کجا
خموش باش که گفتی بسی و کس نشنید		که این دهل ز چه بام‌ست و این بیان ز کجا