ترانه‌ها و اشعار موزونِ همراه با حرکت

کودکان خيلى دوست دارند که براى آنها آواز بخوانند و از نظر برخى کارشناسان اين کار مى‌تواند نقش بسيار مهمى در فرآيند 'پيوند - Bonding' ميان کودک و والدين ايفاء نمايد.

هر نوع ترانه يا آوازى را که خود شما دوست داريد براى او بخوانيد: اشعار مهدکودک، لالائي، ترانه‌هاى عاميانه و ترانه‌هاى روز و در صورت لزوم از نوار آنها استفاده کنيد.

خواندن اشعار و ترانه‌هاى همراه با حرکت يکى از راه‌هاى ارزشمند براى سرگرم کردن کودکانى است که حدود شش ماه از عمر آنها مى‌گذرد. حرکاتى که موقع خواندن انجام مى‌دهيد به جلب توجه کودک کمک مى‌کند و در مرحلهٔ بعد معناى کلمات را به او منتقل مى‌نمايد.

کودکان شيرخوار از رفتار متقابل بدنى و اجتماعى لذت مى‌برند و ياد مى‌گيرند که اعمال و حرکات را پيش‌بينى کنند. هرچقدر که يک ترانه پرتحرک‌تر باشد بيشتر باعث ايجاد تسلّط بدنى او شده و فرصت‌هائى براى تخليهٔ انرژى اضافى او به‌وجود مى‌آورد.

اين کوچولو رفت بازار / اين يکى موند تو خونه
اين کوچولو غذا داشت / اين کوچولو غذا نداشت
اين آخرى گريه مى‌کرد / وى وى وى ... /راه خونه‌مون گم شده
(با خواندن هر يک از ابيات فوق، يکى از انگشت‌هاى پاى کودک را با دست نشان دهيد. از انگشت بزرگ شروع کنيد. بالاخره انگشت خود را از روى پاى او رد کنيد و شکم او را قلقلک بدهيد.)
دور باغ مى‌چرخيم / مى‌چرخيم و مى‌چرخيم /
جلو مى‌ريم، جلو مى‌ريم / قلِ و قل و قلقلک
(انگشتان را کف دست کودک بچرخانيد. در بيت سوم، آن را بلند کنيد و زير بغل کودک را قلقلک بدهيد)
(انگشتان را کف دست کودک بچرخانيد. در بيت سوم، آن را بلند کنيد و زير بغل کودک را قلقلک بدهيد)
تق و تق و تق (با انگشت، به آرامى به پيشانى او بزنيد)
دينگ و دينگ و دينگ (يک حلقه موى او را بکشيد)
در و باز کنيد (نوک بينى او را بالا ببريد)
بفرمائيد، بفرمائيد (انگشتان خود را به‌طرف دهان کودک ببريد)
چونه چون چونه (زير چانهٔ او بزنيد)
چونه چونه (زير چانهٔ او را قلقلک بدهيد)

آقا کفاش، آقا کفّاش / نوک کفش من سوراخه

(انگشت شست دست راست خود را از درون مشتِ دست چپ بيرون بياوريد)

کفشامو زود درست کن / کفشامو زود درست کن

(مشت‌هاى خود را به هم بزنيد)

يک و دو و سه. چهار و پنج /
يه وقتى گرفتم يک خرچنگ
(با انگشت‌هاى خود بشماريد)
شش و هفت هشت و نه و ده / يه هو وِلش کردم رفت
(با انگشت‌هاى خود بشماريد)
(وانمود کنيد که رهايش کرده‌ايد)
چرا ولش کردى رفت / آخه انگشتامو گاز گرفت
(انگشت‌هاى خود را به حالت درد تکان دهيد)
اين کوچولو مرا گاز گرفت
(انگشت کوچک دست راست خود را بگيريد)
آقاى نانوا، آقاى نانوا / يک نون بپز، يک نون بپز
نونه رو خيلى زود بپز / يک چونهٔ خوب درست کن /
بعد خيلى زود بازش کن
روش بنويس حرف 'ن' / بعد بذار توى تنور /
براى من و براى نى‌نى
(به‌صورت موزون دست بزنيد و وانمود کنيد که داريد از کف دست بچه چونه درست مى‌کنيد و روى آن حرف 'ن' را مى‌نويسد.
از بيت چهارم، وانمود کنيد که داريد نان را در تنور مى‌گذاريد).

عنکبوتِ کوچولو داشت مى‌رفت از ديوار بالا

(از انگشت‌ها براى نشان دادن بالا رفتن عنکبوت استفاده کنيد)

بارون اومد بيچاره را سُر داد پائين

(انگشت‌هاى خود را به حالت تکان دادن، براى نشان دادن آمدن باران، پائين بياوريد).

آفتاب اومد، بارون رفت، تمام جاها خشک شد
(دست‌هاى خود را بالا ببريد، دايره‌وار بچرخانيد و پائين بياوريد)
آقا عنکبوته باز هم رفت از ديوار بالا
(حالت بالا رفتن را تکرار کنيد)
دست بزن، دست بزن / دستت را بذار رو زانو /
ببر بالا تا آسمون
پرواز کن، پرواز کن (حرکات را انجام دهيد)
کفش نى‌نى / کفش مامان / کفش بابا / کفش آقا پليسه /
کفش آقا ديوه واي!
(با باز کردن دست‌ها، اندازهٔ کفش‌ها را نشان دهيد و هر دفعه دست‌ها را بيشتر باز کنيد)
فيله راه مى‌ره / اين‌طورى و اين‌طورى
(زانو بزنيد و خود را به هر طرف تکان بدهيد)
قدِ فيله درازه (دست‌هاى خود را بالا ببريد)
هيکل فيله چاقه (دست‌ها را از هم باز کنيد)
دستاش انگشت نداره /
(به انگشتان دست، دست بزنيد)
پاهاش انگشت نداره / (به انگشتان پا دست بزنيد)
خداى من، خدايا / عجب دماغى داره! (دست‌ها را جلوى صورت به ‌حالت خرطوم نگه داريد)
با قايقم پارو مى‌زنم / پارو مى‌زنم /
قايق من تو درياست
چقدر خوش و خوشحالم / زندگى مثل روياست
(دست‌هاى کودک را بگيريد و به‌ حالت پارو زدن او را به جلو و عقب ببريد)