عوارض غدد لنفاوی

BCG معمولاً يک واکسن خوش‌خيم محسوب مى‌گردد ولى مى‌تواند عوارضى را به‌دنبال داشته باشد که شامل آدنيت التهابى موضعى (ساده يا چرکي) در قلمرو محل تزريق است. شيوع آدنيت التهابى حدود ۶ الى ۱۲% افراد واکسينه تخمين زده مى‌شود.

در حقيقت آدنيت چرکى عارضه واقعى BCG مى‌باشد. که شيوع آن در تخمين‌هاى مختلف اختلافاتى را نشان مى‌دهد. به‌عنوان مثال WHO شيوع ۱/۰ تا ۳/۴% در بچه‌هاى زير دو سال را نشان مى‌دهد و ماندوفيلاستر شيوع را ۱۴/۰ تا ۳۴/۰% در بچه‌هاى زير سن مدرسه که به طريقه داخل پوستى واکسينه شده‌اند، گزارش مى‌کنند. شيوع آدنيت به عوامل مختلفى بستگى دارد. سن عامل مهمى است و معمولاً در نوزادان و کودکان کوچک ديده مى‌شود ولى در بعد از ۶ سالگى استثنائى مى‌باشد. بيش از نيمى از موارد آدنيت چرکى در بچه‌هاى زير دو سال اتفاق مى‌افتد سير آدنيت چرکى ممکن است به چند طريق ديده شود، معمولاً فيستوله مى‌شود، چرک مى‌کند و پس از چند روز بسته مى‌شود. گاهى چرکى شدن به‌صورت متناوب اتفاق مى‌افتد و در دوره‌هائى با فواصل زمانى ۶ هفته الى ۵ تا ۶ ماه، در برخى موارد نادر يک غده پنيرى که زخم بزرگى به قطر ۲۵-۱۰ ميلى‌متر بر جاى مى‌گذارد، به‌وجود مى‌آيد و خوب شدن آن چند هفته به‌طول مى‌انجامد.

در موارد بسيار نادرترى آدنيت چرکى ممکن است کلسيفيه گردد. آدنيت معمولاً حالت عمومى فرد را تحت‌تأثير قرار نمى‌دهد. دماى بدن در حد طبيعى باقى‌مانده و به وزن گرفتن نوزاد اختلالى وارد نمى‌شود. عوارض سيستميک و کشنده BCG بسيار نادر مى‌باشد و آن هم بيشتر بچه‌هائى را گرفتار مى‌کند که ايمنى سلولى‌ آنها به‌شدت مختل مى‌باشد.

علاوه بر BCG واکسن‌هاى ديگر نيز مى‌توانند باعث واکنش غدد لنفاوى گردند. در ۱۵ الى ۲۰ درصد افراد پس از واکسيناسيون سرخجه يا هارى و در مواردى نادرى پس از واکسن سرخک اين واکنش‌ها قابل مشاهده هستند.