ای عشق که جمله از تو شادند

ای عشق که جمله از تو شادند		وز نور تو عاشقان بزادند
تو پادشهی و جمله عشاق		همرنگ تو پادشه نژادند
هر کس که سری و دیده‌ای داشت		دیدند تو را سری نهادند
خورشید تویی و ذره از توست		وان نور به نور بازدادند
چون بوی عنایت تو باشد		زالان همه رستم جهادند
چون از بر تو مدد نباشد		گر حمزه و رستمند بادند
ای دل برجه که ماه رویان		از پرده غیب رو گشادند
مستند و طریق خانه دانند		زیرا که نه مست از فسادند
تا عشق زید زیند ایشان		تا یاد بود همه به یادند