چنان خوب رویی بدان دلربایی

چنان خوب رویی بدان دلربایی		دریغت نیاید به هر کس نمایی
مرا مصلحت نیست لیکن همان به		که در پرده باشی و بیرون نیایی
وفا را به عهد تو دشمن گرفتم		چو دیدم مرا فتنه تو بیوفایی
چنین دور از خویش و بیگانه گشتم		که افتاد با تو مرا آشنایی
اگر نه امید وصال تو بودی		ز دیده برون کردمی روشنایی
نیاید تو را هیچ غم بی‌دل من		کسی دید خود عید بی‌روستایی
من و غم ازین پس که دور از رخ تو		چه باشد اگر یک شبی پیشم آیی؟