سطح‌های هوشیاری

۱. به‌طور عادى به سؤالات پاسخ مى‌گويد و صحبت مى‌کند.

۲. تنها مى‌تواند به سؤالات مستقيم پاسخ گويد.

۳. تنها به صورت مبهم به سؤالات پاسخ مى‌گويد.

۴. فقط مى‌تواند از دستورات اطاعت کند.

۵. فقط به درد واکنش نشان مى‌دهد.

۶. اصلاً واکنشى نشان نمى‌دهد.

- درمان عمومى:

۱. از باز بودن راه تنفس مصدوم مطمئن شويد. دندان لق يا دندان مصنوعى يا هر جسم خارجى ديگر را از دهان مصدوم خارج کنيد و دهان مصدوم را از خون يا استفراغ پاک کنيد. هر پوشش تنگ به دور گردن، سينه و کمر را شل کنيد.

۲. اگر تنفس مشکل شد يا ايستاد بلافاصله تنفس مصنوعى را شروع کنيد.

۳. يک معاينه کامل از مصدوم به‌عمل آوريد تا علت بيهوشى را تشخيص دهيد. به دقت براى يافتن جراحتى در سر و هر گونه علامت هشداردهندهٔ پزشکى مانند کارت يا پلاک، مصدوم را جستجو کنيد.

۴. جراحت‌ها و شکستگى‌ها را درمان کنيد.

۵. ميزان تنفس، نبض، سطح هوشيارى را چک کرده و مشاهدات خود را يادداشت کنيد.

۶. اگر مصدوم به‌صورت عادى نفس مى‌کشيد او را در وضعيت بهبود قرار دهيد.

- توجه:

اگر احتمال مى‌دهيد که مصدوم از ناحيه ستون فقرات آسيب‌ديده او را حرکت ندهيد مگر آنکه تنفس براى او به‌قدرى مشکل شود که ناچار شويد او را عليرغم جراحت وارده در وضعيت بهبود قرار دهيد.

۷. روى مصدوم يک پتو بکشيد و اگر امکان داشت زير او هم يک پتو بى‌اندازيد.

۸. اگر براى رسيدن آمبولانس معطل شديد ميزان تنفس، نبض، و سطح هوشيارى را هر ۱۰ دقيقه يک بار آزمايش کنيد و گزارشى از مشاهدات خود براى پزشک تهيه کنيد.

- توجه:

۱. نبايد به مصدومى که بيهوش است از راه دهان چيزى بدهيد

۲. نبايد مصدوم بيهوش را تنها و بدون مراقبت رها کنيد.

۳. اگر مصدوم به هوش آمد در حالى که مراقب او هستيد به او اطمينان خاطر بدهيد و به او توصيه کنيد که حتماً به پزشک مراجعه کند.