شکل‌پذیری سطوح

با استفاده از پوست موضوع يا با چسباندن قسمت‌هاى جديد به آن مى‌توان برجستگى‌هاى گوشت و پوست را تغيير داد.

به‌منظور ايجاد شکاف‌هاى پوست، آماس و غيره ماده‌اى لزج به نام کولوديون (محلولى از پيروکسيلين در اتر يا الکل) به کمک برس روى پوست ماليده مى‌شود. اين محلول پوست را منقبض مى‌کند؛ انقباض بدون درد پوست با افزايش محلول بيشتر مى‌شود. اگر چه اين مايع پاک‌شدنى است اما پوست‌هاى حساس را آزار مى‌‌دهد. در اين صورت، بتونه‌هاى پلاستيک مايع که به‌سرعت خشک مى‌شوند ارجحيت دارند.

با 'پوست ماهي' مى‌توان تا حدى پوست و گوشت را از شکل انداخت. نواحى مورد نظر را در موقعيت جديد جمع کرده و پوست ماهى با چسب مخصوص روى آن قسمت چسبانده مى‌شود تا موضع جديد پوست را حفظ کند. از اين وسيله علاوه بر نمايش چروکيدگى يا کشيدگى پوست، براى نمايش گوشت‌هاى اضافى نيز استفاده مى‌شود.

- برجستگى‌هاى موضعى سطح : چنين برجستگى‌هائى چون زگيل، ورم چشم، زخم‌ها و ساخت‌هاى مختلف بينى را مى‌توان با روش‌هاى گوناگون به‌وجود آورد. بتونهٔ روغنى و مومى که براى کفن و دفن مردگان به‌کار مى‌رود و خمير مجسمه‌سازى از موادى هستند که به شکل‌هاى مختلف در مى‌آيد و آنها را مى‌توان در نواحى مورد نظر چسباند. مايع شيرهٔ خام لاستيک، کولوديون رقيق يا مشابه‌هاى متنوع پلاستيکى را مى‌توان روى مناطق دلخواه ماليد و سپس در نواحى اطراف گسترش داد. در مورد ورم‌ها و آماس‌هاى بزرگ‌تر، ابتدا تکه‌هائى از پارچه‌هاى کتان، پشمى يا اسفنج را با چسب روى موضع مى‌چسبانند. سپس روى اين زير ساخت کار روسازى انجام مى‌گيرد. از آنجا که مواد معمولى زمينه روى چنين سطوحى اعمال نمى‌شوند، بتونهٔ پلاستيکى روى آنها ماليده مى‌شود تا محکم شده و از جدا شدن آنها جلوگيرى کند.

براى ايجاد تغييرات بيشتر، از نقاب‌هاى ناقص يا کامل پلاستيکى استفاده مى‌شود که به ناحيهٔ خاص متصل مى‌شوند. اين نقاب‌ها انواع متنوعى دارند و از چانه‌هاى شکاف‌دار تا تغيير موضع اجزاء صورت متفاوت هستند. مزيت اين‌گونه نقاب‌ها صرفاً تنوع تغييراتى که به‌وسيلهٔ آنها انجام مى‌شود نيست بلکه آنها را مى‌توان از قبل آماده و به‌سرعت روى صورت سوار يا جدا کرد. براى بهبود کيفيت اين اجزاى مصنوعى توصيه مى‌شود قبلاً جلوى دوربين آزمايش شوند تا چگونگى رنگ و بافت آنها ارزيابى شود.