نواختن مصطفی علیه‌السلام آن عرب مهمان را و تسکین د...

این سخن پایان ندارد آن عرب		ماند از الطاف آن شه در عجب
خواست دیوانه شدن عقلش رمید		دست عقل مصطفی بازش کشید
گفت این سو آ بیامد آنچنان		که کسی برخیزد از خواب گران
گفت این سو آ مکن هین با خود آ		که ازین سو هست با تو کارها
آب بر رو زد در آمد در سخن		کای شهید حق شهادت عرضه کن
تا گواهی بدهم و بیرون شوم		سیرم از هستی در آن هامون شوم
ما درین دهلیز قاضی قضا		بهر دعوی الستیم و بلی
که بلی گفتیم و آن را ز امتحان		فعل و قول ما شهودست و بیان
از چه در دهلیز قاضی ای گواه		حبس باشی ده شهادت از پگاه
زان بخواندندت بدین‌جا تا که تو		آن گواهی بدهی و ناری عتو
از لجاج خویشتن بنشسته‌ای		اندرین تنگی کف و لب بسته‌ای
تا بندهی آن گواهی ای شهید		تو ازین دهلیز کی خواهی رهید
یک زمان کارست بگزار و بتاز		کار کوته را مکن بر خود دراز
خواه در صد سال خواهی یک زمان		این امانت واگزار و وا رهان