|
|
|
| استانداردهاى مهارت‌هاى شغلي، آزمون شغلى و گواهينامه
|
|
| استانداردهاى مهارت‌هاى شغلي، حداقل استانداردهاى دانش و مهارتى هستند که کارگر در شغلى خاص و در يک سطح خاص بايد دارا باشد. اين استانداردها، حداقل استانداردهاى قابل پذيرش هستند. بنابراين کارکنان مى‌توانند فراتر از اين استانداردها عمل کنند، اما هيچ‌کس نبايد از اين استانداردها عقب بماند.
|
|
| تأکيد اين استانداردها بر مهارت‌هاى قابل به‌کارگيرى است. همچنين به همراه هر مهارت ميزان معينى دانش مورد نياز است. استانداردهاى شغل‌هاى مختلف مورد توافق قرار گرفته و پذيرفته مى‌شوند و مطابق با سطوح مهارت پايه، فورى و نهائي، آزمون شغلى و صدور تأييديه و گواهى طراحى و تدوين مى‌شود. سپس آزمون مهارت‌ها و توسعهٔ برنامه‌هاى آموزشى مرتبط صورت مى‌پذيرد. در اينجا سه قدم وجود دارد:
|
|
| - استاندارد مشخص مى‌کند که کارکنان بايد قادر به انجام چه کاري، کجا، چگونه و تحت چه شرايطى باشند. استاندارد هم مهارت‌ها و هم دانشى را که کارکنان بايد دارا باشند، نشان قبولى مى‌دهد.
|
|
| - برنامهٔ آموزشى و مواد آموزشى استاندارد، به کارآموزان امکان مى‌دهند که به سطح قابل قبولى از عملکرد دست يابند.
|
|
| - آزمون، تأييد و گواهى مى‌کند که کارآموز قادر است به شکلى رضايت‌بخش به اين سطح از عملکرد دست يابد.
|
|
| استانداردهاى مهارت به حمايت از اهداف کيفى تمام بخش‌ها کمک مىکنند. استانداردهاى مهارت همچنين به کارفرمايان در ارزيابى عملکرد، برنامهريزى شغلي، کارمنديابى و گزينش و توسعه اهداف و برنامه‌هاى آموزشى کمک مى‌کند. اين استانداردها، پايه‌اى براى مقايسه بين شرکت‌ها به‌دست مى‌دهد و نظارت بر روند توسعهٔ مهارت‌ها در کل بخش جهانگردى را امکان‌پذير مى‌رسازند.
|
|
| گواهى ملي، شناسائى سريع سطوح مهارت و همچنين شناسائى عملکرد مؤسسه‌هاى آموزشى را امکان‌پذير مى‌سازد. از طريق نظام آزمون و سنجش، همهٔ کارکنان مى‌توانند از سطح مهارت خود آگاه شوند.
|
|
| در صورت وجود طرح‌هاى طبقه‌بندى و درجه‌بندى براى هتل‌ها و ديگر مجموعه‌هاى جهانگردي، بايد حداقل نيازهاى آموزشى جهانگردى (تعداد و درجهٔ کارکنان براساس سطح مهارت‌هاى آنها) نيز لحاظ شود.
|
|
| در اولين نگاه، ممکن است به‌نظر رسد که استانداردهاى مهارت شغلي، بيشتر بر عمليات توليد تأکيد مىکنند تا بر عمليات بازاريابي.
|
|
| البته استانداردهاى مهارت معمولاً تحت نفوذ و تأثير مجموعه‌هاى جهانگردى و هتل‌هاى بزرگ (که بسيارى از آنها را شرکت‌هاى چند مليتى اداره مىکنند) قرار مى‌گيرند. معمولاً اين مجموعه‌ها قبلاً محصول خود را با تقاضاهاى بازار گردشگرى عام هماهنگ کرده‌اند.
|
|
| حداقل الزامات براى مؤسسه‌هاى آموزشى
|
|
| بدون توجه به اينکه کدام مؤسسه دولتى مسئوليت تصويب و اعطاء مجوز به مؤسسه‌هاى آموزشى را عهده‌دار است، حداقل استاندارها را بايد تدوين کرد.
|
|
| کاربردها (Aqqlications) و پيشنهادها (Submissions) بايد شامل موارد زير باشند:
|
|
| - يک برنامهٔ پنج ساله. اين برنامه نيازها و توجيهات دوره‌هاى آموزش پيشنهادى را توصيف مى‌کند و جزئيات مربوط به روش‌هاى جذب و پذيرش دانشجو و ارتباطات و پيوندها با هتل‌ها و ديگر مجموعه‌هاى جهانگردى را ارائه مى‌کند.
|
|
| - برنامه‌هاى آموزشى استاندارد.
|
|
| - تعداد مدرسان و معلمان، شايستگى‌هاى شغلى و تجربيات آنها، و نسبت‌هاى مدرّس / دانشجو.
|
|
| - تعداد دانش‌آموزان ثبت‌نام شده يا هدف، و ظرفيت و توان برنامه‌ها و بازده سالانهٔ آنها.
|
|
| - ساختار مالى شامل: تزريق سرمايه، منابع مالى و نتايج عملياتى برنامهريزى شده؛ کمک‌هاى مالى از طرف دولت و ...، و کمک هزينه‌هاى دانشجوئي.
|
|
| - تسهيلات: مساحت زمين، سهم مساحت کف (زيربنا)، ميزان تسهيلات، برنامه‌ريزي، کلاس‌هاى درس، دفاتر، کتابخانه‌ها، تسهيلات دانشجوئي، و زمينه‌هاى ديگر.
|
|
| - سازماندهى و نظام‌ها و روش‌هاى تأمين کارکنان اداري.
|
|
| - سطح اشتغالى که انتظار مى‌رود دانشجويان پس از تکميل دوره‌هاى آموزش نظرى و عملى به آن دست يابند.
|
