|
در اين مرحله وضعيت مالى و ظرفيت توليدى و موقعيت صنعت، (Position In Industry)، صلاحيت فنى (Technical Competence) و کيفيت توليد (Prpcoct Quality)، فروشندگان کالا مورد بررسى قرار مىگيرد.
|
|
هدف تحقيق در اين مرحله پيدا کردن واحد توليدى يا تجارى است که قادر به توليد و تهيه اقلام مورد سفارش در زمان مناسب و با کيفيت مورد نظر باشد.
|
|
گاهى در خريد برخى از کالاها مانند، مواد اوليه کارخانجات و کالاى استراتژيک و سرمايهاي، تحقيق در مورد وضعيت فنى و مالى و بازديد از محل کارخانه فروشنده کالا به منظور بررسى روشهاى کنترل کيفيت و تکنولوژى مورد استفاده در توليد کالاى خريدارى شده ضرورت دارد.
|
در مواقعى که امکان تحقيق و بررسى در مورد توانايى توليدى و فنى و وضعيت مالى فروشندگان و بازديد از محل کارخانه و فروشنده کالا وجود ندارد، بهمنظور حسن اجراى تعهدات فروشنده و يا تضمين کيفيت کالاى مورد معامله هنگام عقد قرارداد ضمانتنامه حسن انجام کار (Performance bank Guarantee (PBG از فروشنده دريافت مىشود.
|
|
تاريخ و نحوه آزاد شدن اين ضمانتنامه در قرارداد قيد مىگردد.
|
|
دستگاههاى اجرائى با در نظر گرفتن نوع و کيفيت کالا و کار، مبلغ قرارداد مىباشد تعيين و در قرارداد ذکر مىنمايند توضيح اينکه حداقل ميزان حسن انجام کار در آئيننامه معاملات دولتى مشخص شده است.
|
|
|
ضمانتنامههاى ديگرى در خريد کالا و خدمات مورد استفاده قرار مىگيرند که به شرح ذيل مىباشد:
|
|
- ضمانتنامه شرکت در مناقصه يا مزايده
|
|
- ضمانتنامه گمرکي
|
|
- ضمانتنامه پيش پرداخت
|
|
| شرايط ضمانتنامه حسن انجام کار
|
|
- ضمانتنامه حسن انجام کار توسط بانکهاى خريدار صادر مىشود.
|
|
- در متن ضمانتنامهها تاريخ و شماره يا موضوع قرارداد قيد ميگردد.
|
|
- ضمانتنامهها بايد بدون قيد و شرط تهيه شود.
|
|
- ضمانتنامهها داراى مدت بوده و به درخواست خريدار قابل تمديد مىباشد.
|
|
- تاريخ درخواست تمديد ضمانتنامهها بايد قبل از تاريخ سررسيد ضمانتنامهها باشد.
|
|
- تمديد،ضبط يا ابطال ضمانتنامهها طبق درخواست کتبى خريدار انجام مىشود.
|
|
|
عقد ضمان عبارت است از اينکه شخص، مالى را که به ذمه ديگرى است به عهده بگيرد متعهد را ضامن، طرف ديگر مضمونله (خريدار) و شخص ثالث را مضمونعنه (فروشنده) مىگويند.
|
|
در واقع پس از عقد ضمان بدهى مديون به ضامن منتقل مىشود. و طلبکار براى وصول طلب خود حق مراجعه به مديون را نداشته و فقط بايد به ضامن رجوع نمايد.
|
|
|
برخلاف ضمانتنامههاى ريالى که حداکثر سه طرف دارد ضمانتنامههاى ارزى چهارطرف دارند.
|
|
طرفهاى چهارگانه ضمانتنامه ارزى به شرح زير ذيل مىباشد:
|
|
۱. مضمونعنه (در تجارت خارجى همان فروشنده کالا مىباشد)
|
|
۲. بانک دستوردهنده (بانک خارجي، کارگزار)
|
|
۳. بانک صادرکننده ضمانتنامه در ايران
|
|
۴. مضمونله (خريدار)
|
|
ضمانتنامه ارزى توسط بانک کشور خريدار صادر و در اختيار خريدار قرار مىگيرد تا در صورت عدم انجام تعهد فروشنده، خريدار بتواند از آن استفاده نمايد.
|
|
| عمليات صدور ضمانتنامه ارزى
|
|
فروشنده از بانک کارگزار (بانک فروشنده در خارج) درخواست صدور ضمانتنامه براى خريدار کالاى خود مىنمايد.
|
|
بانک کارگزار طبق تقاضاى فروشنده ضمن ضمانت فروشنده از بانک کشور خريدار مىخواهد ضمانتنامه ارزى براى خريدار صادر نمايد. و بانک کشور خريدار با توجه به درخواست بانک خارجى ضمانتنامه به نفع خريدار صادر مىنمايد.
|
|
فروشنده مبلغى بهعنوان (وجهالضمان) نزد کارگزار خود به وديعه مىگذارد تا در صورت عدم انجام تعهدات مقرر به خريدار پرداخت شود.
|