|
|
|
آماس مخاط دهان را گويند که ممکن است ناشى از ميکروبهاى داخل دهان و يا کمبود بعضى مواد غذايى 'کمبود ويتامينهاى گروه B' و غيره باشد.
|
|
|
آماس معده را گويند. خوددارى از مصرف مواد محرک، ترک اعتياد به مواد مخدر، الکل و سيگار، صرف بهموقع غذا، پرهيز از پرخورى و صرف غذا در آرامش، کمال خونسردى و آهستگى در درمان گاستريت مؤثر هستند.
|
|
|
بيمارى هستند که با کششهاى عصبي، اضطراب و دلواپسى ارتباط نزديکى دارند. تحريک شديد معده در نتيجه مصرف زياد الکل و افراط در استعمال دخانيات بهخصوص در مواقع قبل از صرف غذا، خوردن غذاهاى تند و نجويدن کامل غذا، زمينه را جهت ابتلاء شخص به زخممعده و اثنىعشر مستعد مىسازد.
|
|
|
عبارت از تورم زائدهٔ کوچکى است که در محل تلاقى انتهاى روده کوچک با ابتداى روده بزرگ قرار دارد. از علل اين بيمارى يبوستهاى دائم و افراط در خوردن قابل ذکر است.
|
|
|
التهاب و آماس قولون را گويند. براى پيشگيرى و درمان اين بيماري، بايستى از اضطراب و دلهره دورى جسته و از غذاهاى سالم و متوازن که فاقد مواد محرک هستند استفاده نمود.
|
|
|
آماس لوزالمعده را گويند که مصرف زياد الکل و سوءهاضمه را در بروز آن مؤثر مىدانند.
|
|
|
اين بيمارى در افراد سالمند بيشتر بروز مىنمايد. علت آن اغلب نامعلوم ولى ممکن است عواملى چون ارث، نوع تغذيه و زخمهاى معده در ايجاد آن مؤثر باشند. درد معده، تهوع و استفراغ، از بين رفتن اشتها، کمخوني، تب خفيف، نقصان وزن، احساس خستگى و ضعف از علائم اين بيمارى بهشمار مىروند.
|
|
|
عبارت است از بين رفتن ناگهاى حرکات دودى معده که در نتيجه آن مايع و گاز در داخل آن جمع شده و معده متسع مىگردد. علت بيمارى اغلب نامعلوم است ولى عواملى چون اعمال جراحى داخل شکمى و بههم خوردن الکتروليتها را در ايجاد اين عارضه دخيل مىدانند.
|
|
|
هر گاه روده بزرگ بيش از اندازه متسع و گشاد گردد مگاکولون خوانده مىشود اين بيمارى به صورت مادرزادى يا اکتسابى معمولاً در نزد نوزادان و کودکان ديده مىشود. يبوست شديد، تأخير در رشد، نقصان وزن، شکم بزرگ و بىتناسب، مشاهده حرکات دودى رودهها در روى شکم و کمخونى از جمله علائم اين بيمارى است.
|
|
|
آماس حاد يا مزمن پرده صفاق، پريتونيت ناميده مىشود. بيمارىهاى رودهاي، سوراخ شدن معده يا روده، آلوده شدن پرده صفاق در حين عمل جراحي، التهاب و آماس لولههاى تخمدان، زخمهاى نافذ جدار شکم از جمله علل اين بيمارى بوده و شکم متسع، استفراغ، اضطراب و بىقرارى از علائم بيمارى محسوب مىگردند.
|
|
|
توقف محتويات روده را در داخل آن انسداد روده گويند. انسداد ممکن است در رودهٔ باريک و يا در روده بزرگ اتفاق افتد ليکن انسداد روده باريک شايعتر است.
|
|
وجود جسم خارجى مانند سنگهاى صفراوى در روده، گرد آمدن توده کرم آسکاريس در روده، مدفوع سفت و خشک، علل عروقى مانند آمبولى يا ترومبوز شرائيناحشايي، انسداد روده پس از اعمال جراحى از جمله علل بروز اين عارضه بوده و دردهاى متناوب و شديد، استفراغ مکرر، شکم حساس و نفاخ، توقف مدفوع، مشاهده حرکات دودى روده از روى شکم از علائم اين بيمارى بهشمار مىروند.
|