مسمومیت‌ فلج‌کننده با صدف (PSP) (Paralytic shellfish Poisoning)

PSP در اثر مصرف ارگانيسم‌هاى Feral or Aquacultuned Filter-Feeding القاء مى‌شود و شامل صدف‌هاى Chiton،Mussel،Scalap،Oyster،Clam، صدف کوهي، ستاره ماهي، و خرچنگ خشکى مى‌باشد. اين گونه‌ها از طريق تغذيه از ارگانيسم‌هاى پلانکتونيک دينوفلاژليت و پروتوزوآن‌ها که در آب‌هاى غنى از مواد غذائى سواحل معتدل و نيمه حاره 'شکوفه مى‌زنند' ، توکسين‌هاى شيميائى را در خود تغليظ مى‌نمايند. اين توکسين‌ها محلول در آب و مقام به حرارت و اسيد هستند و با پخت معمولى منهدم نمى‌شوند. توکسينى که از همه بهتر شناخته شده است ساکسيتوکسين است که انتقال نوروموسکولار را به‌وسيله مهار هدايت سديم مسدود مى‌کند.

در فاصله چند دقيقه تا چند ساعت پس از مصرف صدف آلوده، قربانى دچار پارستزى دهان مى‌شود که به ساير نواحى گردن و اندام‌ها گسترش يافته و سپس تبديل به کرختى مى‌شود. عدم تعادل، ضعف، هيپررفلکسي، سيالوره، اسهال، تهوع، استفراغ، سردر، و ناهماهنگى ممکن است ايجاد شود. پاراليز شل و نارسائى تنفسى ممکن است ۱۲-۲ ساعت پس از مصرف ايجاد شود.

درمان

اگر مراقبت‌هاى پزشکى در اولين چند ساعت پس از بلع انجام شود، بيمار بايد مورد لاواژ معده و شستشو با ۲ ليتر سديم بيکربنات ۲% در ۲۰۰mL مايع ديگر قرار گيرد. تجويز خوراکى شارکول فعال شده (g۵۰-۱۰۰) در سوربيتول اثرات ثابت‌شده‌اى نداشته است. مسهل‌هاى حاوى منيزيم ممکن است هدايت عصبى را بيشتر مهار کنند و نبايد مورد استفاده قرار گيرند. بيمار بايد از نظر پاراليز تنفسى حداقل ۲۴ ساعت مانيتور شود.