وسیلهٔ رمزگذاری، وسیلهٔ ارسال رمز

حال وقتى در آستانهٔ توليد پيام هستيم، وسيله‌اى لازم است که عمل رمزگذارى را انجام دهد. ما در نقطه‌اى از مغز خود مرکز سخنگوئى داريم. سخن ما، پيامى است که از طريق همان وسيلهٔ رمزگذارى ساخته شده است. حتى براى شما پيش آمده است که به اصطلاح توى دلتان صحبت کنيد (يعنى پيامى را رمزگذارى کنيد ولى ارسال نکنيد). همان‌طور که ممکن است روزنامه‌اى در چاپخانه، در حالى که آخرين مراحل چاپ را مى‌گذارند توقيف و توزيع آن متوقف شود. در واقع روزنامه رمزگذارى شده ولى تکثير و توزيع نشده است. همان‌طور که شما وقتى توى دلتان صحبت مى‌کنيد در واقع به کمک وسيلهٔ رمزگذارى خود پيام را ساخته‌ايد ولى براى ديگرى ارسال نکرده‌ايد.

مسئله تفکيک وسيلهٔ رمزگذارى و ارسال رمز نه تنها در اين مورد، بلکه در تمامى انواع ارتباطات وجود دارد. در مدل زير وسيلهٔ رمزگذارى و وسيلهٔ ارسال رمز به تفکيک نشان داده شده است.

به اين ترتيب به‌دنبال تجلى معني، در منبع معنى در فرستنده و عبور اين تجلى از سطح توانائى ارتباطي، پيام با مجموعه‌اى از رمزها يا نشانه‌ها، نحوهٔ ارائه و محتواء با وسيلهٔ رمزگذارى ساخته شده است و از طريق وسيلهٔ ارسال رمز ارسال مى‌شود.

توجه داشته باشيم که منبع معني، به نمايندگى معنى متجلى شده در ذهن خود، رمزى را انتخاب مى‌کند که قرارداد پذيرفته شدهٔ او است. مثلاً براى معنى سگ، رمز سگ يا dog يا chien را استفاده مى‌کند که در مدل زير آمده است.

پس از اين مرحله است که پيام ساخته مى‌شود. البته ممکن است هنرمندى براى خلق يک اثر هنرى از نمادهاى قراردادى شناخته شدهٔ جامعه استفاده نکند و خود، رمزى را خلق و جانشين آن کند و يا از نحوهٔ ارائهٔ ويژه و تازه‌اى استفاده کند.