زلف تو تکیه بر قمر دارد

زلف تو تکیه بر قمر دارد		لب تو لذت شکر دارد
عشق این هر دو این نگار مرا		با لب خشک و چشم تر دارد
پرس از حال من ز زلف خبر		زانکه از حالم او خبر دارد
آنکه روی تو دید باز از عشق		نه همانا که خواب و خور دارد
خاک پای ترا ز روی شرف		انوری همچو تاج سر دارد