مهندسی نساجی - تکنولوژی نساجی

هدف تربيت افرادى متخصص به منظور بهره‌بردارى از صنايع نساجى در تبديل الياف به نخ، نخ به منسوجات و روش‌هاى تهيهٔ ساير منسوجات نساجى است که مصارف فني، صنعتي، مخابراتى و غيره دارند.

فارغ‌التحصيلان اين رشته مى‌توانند در صنايع نساجى سرپرست خط توليد، مديريت و نظارت در توليد و ادارهٔ کارخانه نقش حساسى ايفاء کنند. بعضى توانائى‌هاى فارغ‌التحصيلان اين رشته به ‌شرح زير است:

- بهره‌بردارى از واحدهاى توليدى صنايع ريسندگي، بافندگي، تريکوبافي، موکت، قالى‌بافى و کارخانجات تبديل الياف و سنتيک.

- حفاظت از امکانات موجود و بهره‌بردارى در شرايط مطلوب فنى و اقتصادى و رفع اشکالات و معايب.

- تطبيق شرايط کيفى و کمّى مواد اوليه با محصولات مورد تقاضا و برنامه‌ريزى توليد در صنايع مربوط از نظر کيفى و کمّي.

- برنامه‌ريزى در ايجاد واحدهاى توليدى در رشته‌هاى فوق‌الذکر.

از آنجا که صنعت نساجى يکى از قديمى‌ترين صنايع و دومين صنعت کشور بوده، از لحاظ تعداد شاغلان، در سطح زيربناى کارخانه‌ها و تعداد واحدهاى توليدي، بزرگترين صنعت کشور است، اهميت رشته روشن مى‌شود. داوطلب بايد در دروس فيزيک، رياضى و مکانيک دبيرستان قوى بوده به علت شرايط کار محيط کارخانه از نظر جسمى و روحى خوب باشد. در اين رشته داوطلبان مرد موفق‌تر خواهند بود.

دروس رشته شامل دروس عمومي، پايه، اصلى و تخصصى است. دورهٔ کارآموزى نيز به ميزان ۴ واحد وجود دارد. بعضى دروس اين رشته‌ عبارتند از: استاتيک، فيزيک الياف، مقاومت مصالح، کنترل کيفيت، طرح و محاسبه کارخانه، تهويه در نساجي، ريسندگى و بافندگى و اصول ساختمان مواد پليمري.

امکان ادامهٔ تحصيل تا سطح کارشناسى ارشد در داخل و تا سطوح بالاتر در خارج از کشور موجود است. فارغ‌التحصيلان مى‌توانند در کارخانجات نساجى و مؤسسات و ادارات مربوط به صنايع نساجى به کار بپردازند. اين رشته علاوه بر صنايع نساجى و پوشاک مى‌تواند در توليد فرآورده‌هائى براى مصارف صنعتى و نظامى نيز کاربرد داشته باشد.