معشوق را زیر چادر پنهان کردن جهت تلبیس و بهانه گفتن ...

چادر خود را برو افکند زود		مرد را زن ساخت و در را بر گشود
زیر چادر مرد رسوا و عیان		سخت پیدا چون شتر بر نردبان
گفت خاتونیست از اعیان شهر		مر ورا از مال و اقبالست بهر
در ببستم تا کسی بیگانه‌ای		در نیاید زود نادانانه‌ای
گفت صوفی چیستش هین خدمتی		تا بر آرم بی‌سپاس و منتی
گفت میلش خویشی و پیوستگیست		نیک خاتونیست حق داند که کیست
خواست دختر را ببیند زیر دست		اتفاقا دختر اندر مکتبست
باز گفت ار آرد باشد یا سبوس		می‌کنم او را به جان و دل عروس
یک پسر دارد که اندر شهر نیست		خوب و زیرک چابک و مکسب کنیست
گفت صوفی ما فقیر و زار و کم		قوم خاتون مال‌دار و محتشم
کی بود این کفو ایشان در زواج		یک در از چوب و دری دیگر ز عاج
کفو باید هر دو جفت اندر نکاح		ورنه تنگ آید نماند ارتیاح