| با همه تلاشى که مى‌کنيد هميشه اين امکان هست که کودک شما در مواقعى به عادت قديم بازگردد. اما اگر با او به درستى برخورد کنيد، اين بازگشت‌ها موقتى خواهند بود و فزرندتان مى‌تواند از عادت مکيدن انگشت دست بکشد.
|
|
|
|
|
|
| توجه داشته باشيد که وقتى شما و فرزندتان برنامه را شروع مى‌کنيد جائى براى چانه‌زنى و مذاکره باقى نمى‌ماند. همه بچه‌ها سعى مى‌کنند مفاد قرارداد را امتحان بکنند. اما بايد براى اقدامات عمدى کودک در مکيدن انگشت مجازات‌هائى در نظر گرفته شود. بعضى از والدين به‌قدرى مشتاق پايان يافتن اين عادت هستند که اقدامات عمدى فرزند خود را براى مکيدن انگشت ناديده مى‌گيرند. بعد هم توجيه مى‌کنند که اشکالى ندارد و حالا کودک آنها کمتر انگشت مى‌مکد و وضع آن از گذشته بهتر است. اگر در اين شرايط به فرزندان خود جايزه بدهيد، در واقع رفتار اشتباه او را تأييد کرده‌ايد. در نتيجه، او به هدف‌هاى او نمى‌رسد و ممکن است تکدر خاطر پيدا کند يا ملول و کسل گردد. به مقرارتى که بر سر آن به توافق رسيده‌ايد بچسبيد. اينگونه، به کودک خود مى‌آموزيد که بايد خود را کنترل کند.
|
|
|
|
| حفظ خونسردى، يکى از مهم‌ترين کارهائى است که مى‌توانيد بکنيد. اگر فرزند شما در مواقعى به عادت قديم باز مى‌گردد از او عصبانى نشويد. اگر به او بگوئيد 'چته؟ براى چى انگشت در دهانت کردي؟چرا نمى‌توانى انگشت نمکي؟' در واقع اراده خود را بر او حاکم کرده‌ايد. پيام‌هائى از اين قبيل به او احساس ناشايستگى و نابسندگى مى‌دهد، از عزت‌نفس او مى‌کاهد و ميان شما تضاد و تعارض به‌وجود مى‌آورد. کودک شما متحدى را از دست مى‌دهد و بعيد نيست که برنامه را متوقف سازد.
|
|
| به‌جاى اينکه خشمگين شويد، برخورد همدلانه بکنيد. بازوى خود را به دو شانه او بيندازيد و با او حرف بزنيد. ببينيد چه عاملى سبب شد که او مجدداً به مکيدن انگشت روى بياورد. بعد اهميت کنار گذاشتن اين عادت را به يادآور گرديد.
|
|
| با اتخاذ يک روش ثبت، به فرزند شما نشان دهيد که او را بى‌قيد و شرط دوست داريد، اما اين دوست داشتن، هيچ ارتباطى با انگشت مکيدن او ندارد. به او بگوئيد که تصميم‌گيرى درباره مکيدن و نمکيدن انگشت با او است. بچه‌ها به اين علاقه دارند که شما را از خود راضى کنند.
|
|
|
اگر فرزند شما آمادگى ترک عادت را ندارد نگران نشويد
|
|
| اگر کودک شما سعى خود را کرده اما چند بار به‌عمد انگشت در دهان خود کرده، اصرارى به ادامه برنامه نداشته باشيد. مشکل اينجا است که فرزند شما هنوز آمادگى لازم را براى ترک مکيدن انگشت پيدا نکرده است. تنها نکته‌اى که لازم است به او بگوئيد اين مطلب است که به اهميت زمان مناسب اجراء اين برنامه واقف هستيد و اينکه با توجه به شرايط به اين نتيجه رسيده‌ايد که هنوز زمان مناسب اين کار فرا نرسيده است. اين را بگوئيد و برنامه را متوقف سازيد. مطمئين باشيد چيزى را از دست نمى‌دهيد. در ضمن با اين رفتار کارى مى‌کنيد که فرزند شما حفظ آبرو کند. اينگونه و با اين سياست، ممکن است چند روز، چند هفته و يا چند ماه بعد فرزند شما به سراغ شما بيايد و بخواهد که به برنامه قبلى ادامه دهيد.
|
|
| از خاطرنشان‌هاى روزانه استفاده کنيد
|
|
| از آنجائى که بچه‌هائى که انگشت مى‌مکند اغلب نمى‌دانند و متوجه نيستند که طى روز اين کار را مى‌کنند، اگر بتوانيد روى انگشت يا شست دست خود چيزى يا علامتى بگذاريد که وقتى مى‌خواهند انگشت بمکند متوجه بشوند، به مقدار زياد در نمکيدن انگشت به آنها کمک مى‌کند. بهترين شيء خاطرنشان کننده، بستن يک نوار چسب به انگشت است. اين نوارها در طى روز بسيار مؤثر واقع مى‌شود. بچه‌ها هم از چسباندن آنها به دست‌هاى خود ناراحت نمى‌شوند. بهتر اين است که اين برچسب بر سر انگشت يا سرشست بسته شود تا کودک به راحتى متوجه شود.
|
|
| بعضى از بچه‌ها نمى‌توانند نوار چسب را تحمل کنند. در مورد اين گروه از بچه‌ها، مى‌توان انگشت يا سربند شست آنها را به مايع بدمزه‌اى آغشته کنيد تا کودک به محض اينکه انگشت خود را در دهان مى‌گذارد، متوجه شود و اين کار را نکند.
|
|
| اگر کودک شما در مدرسه، کودکستان يا مهدکودک انگشت نمى‌مکد، نيازى به اين نيست که در اين اماکن باند يا نوار به انگشت خود ببندد. در اين مواقع، بهتر است که وقتى مدرسه را ترک مى‌کنند و يا زمانى که سوار اتومبيل مى‌شوند به انگشت آنها نوار ببنديد.
|
|
| اگر بچه‌ها در کودکستان يا مهدکودک انگشت مى‌مکند بهتر اين است که به آنها نوار اضافى بدهيد تا اگر نوار قبلى از انگشت او باز شد بتواند نوار دوم را به دست خود ببندد.
|
|
| بايد توجه داشت که تفاوت است ميان توجه کردن به ترک عادت کودک و اينکه مسئوليت کامل انگشت نمکيدن او را برعهده بگيريد. با آنکه پدر و مادر مى‌توانند به فرزند خود کمک کند تا نوار انگشت خود را عوض کند، بايد دانست که مسئوليت اصلى اين کار با خود بچه‌ها است. از آن گذشته، بچه‌ها با اين کار اعتماد به نفس بيشترى پيدا مى‌کنند. فراموش نکنيد اگر بزرگ‌ترها مسئوليت بيش از اندازه در قبال اين کار عهده‌دار شوند، توجه بچه‌ها به انگشت نمکيدن فقط تا حدى است که پدر يا مادر آنها حضور داشته باشند.
|
|
|
چه زمانى از خاطرنشان روزانه استفاده نکنيم
|
|
| وقتى طى روز متوجه مى‌شويد که کودک شما انگشت نمى‌مکد به‌تدريج مى‌توانيد نوار يا هر چه را که براى خاطرنشان به انگشت فرزند خود بسته‌ايد، از دست او جدا کنيد. با اين حال براى احتياط بهتر است که هنوز شب‌ها به هنگام خواب از آنها استفاده نمائيد.
|
|
|
مراقب باشيد اما دخالت بيجا نکنيد
|
|
| اگر لغزش‌هاى اتفاقى در کار مکيدن انگشت را اقدام عمدى به‌حساب آوريد، بچه‌ها به سرعت دست از تلاش برمى‌دارند. بچه‌ها به اين نتيجه مى‌رسند که توانائى لازم براى ترک اين تلاش را ندارند. بچه‌ها نمى‌توانند تصور آن را بکنند که پدر و مادر آنها ممکن است اشتباه کنند. به همين دليل، بچه‌ها خود را مسئول حساب مى‌کنند. مراقب باشيد اما دخالت بيش از اندازه نکنيد.
|
|
| کودکتان را سرگرم نگهداريد
|
|
| مى‌توانيد با برنامه‌ريزى، سر فرزند خود را به چيزهائى گرم کنيد. فعاليت‌هائى که دست‌هاى او را مشغول نگهدارد اقداماتى شبيه نقاشى، رنگ‌آميزى، پازل درست کردن و کارهاى دستى به‌خصوص مفيد و مهم هستند. اگر دست‌هاى کودک سرگرم و درگير باشد، کودک انگشت خود را در دهان نمى‌گذارد. سعى کنيد تماشاى تلويزيون به‌خصوص در دو هفته اول را محدود کنيد.
|
|
| هر ساعت و هر روزى که کودک انگشت نمکد وقفه‌اى در عادت او ايجاد مى‌شود. قبل از اينکه متوجه شويد و بدانيد، به روزى مى‌رسيد که کودک شما مکيدن انگشت را ترک کرده است. مى‌بينيد که کودک شما با غرور و افتخار سر خود را بالا مى‌گيرد. توصيه‌هاى زير شما را در اين رهگذر يارى مى‌دهد.
|
|
| - اگر دهان سرگرم باشد کودک انگشت در دهان نمى‌برد. از اين‌رو به فرزند خود آدامس بدون قند بدهيد. در ضمن براى او مقادير کافى ميوه، هويج، ذرت و چيزهاى ديگر تدارک ببينيد. حضور اين مواد به‌خصوص وقتى کودک تلويزيون تماشا مى‌کند مهم است.
|
|
| - ظرفى را از آب ميوه و يا نوشيدنى‌هاى مورد علاقه فرزند خود پر کنيد و به‌خصوص در چند روز نخست برنامه آن را به همراه يک نى در اختيار او قرار دهيد. به او بگوئيد هر زمان احساس نياز کرد که انگشت بمکد جرعه‌اى با نى سر بکشد.
|
|
| - بچه‌ها عاشق آشپزى هستند. به‌خصوص اگر غذاهاى خوشمزه تهيه شوند.
|
|
| - در حياط خلوت خود چادرى بزنيد و زير آسمان و ستاره‌ها بخوابيد.
|
|
| - توپ واليبال را بيرون بکشيد؛ راکت‌هاى بازى خود را برداريد و به اتفاق فرزند خود بازى کنيد.
|
|
| - به تماشاى موزه‌ها برويد؛ از آکواريوم يا باغ‌وحش ديدن کنيد.
|
|
| شما در مسيرى که بايد به حرکت درآمده‌ايد. تغيير رفتار مثبت، وسيله‌اى عادى براى از بين بردن عادت‌هاى مخرب است. پاداش بايد مثبت و غيرتهديد کننده باشد. در پايان برنامه، همه احساس برنده بودن مى‌کنند. از آن گذشته وحدتى ميان کودک و پدر و مادر خود ايجاد مى‌شود زيرا هر دو طرف مى‌خواهند به هدف مشترکى برسند.
|
