گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد

گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد		دردم از توست دوا از تو چرا نتوان کرد
گر عتاب است و گر ناز کدام است آن کار		که به اغیار توان کرد و به ما نتوان کرد
من گرفتم ز خدا جور تو خواهد همه کس		لیک جور این همه با خلق خدا نتوان کرد
فلکم از تو جدا کرد و گمان می‌کردم		که به شمشیر مرا از تو جدا نتوان کرد
سر نپیچم ز کمندت به جفا آن صیدم		که توان بست مرا لیک رها نتوان کرد
جا به کویت نتوان کرد ز بیم اغیار		ور توان در دل بی‌رحم تو جا نتوان کرد
گر ز سودای تو رسوای جهان شد هاتف		چه توان کرد که تغییر قضا نتوان کرد