از سال ۱۹۰۱ تا سال ۱۹۴۵ میلادی(۵)

۱۹۰۶ م. اختراع راديو

راديو يکى از مؤثرترين وسايل ارتباطى در جهان مى‌باشد. اين وسيله به دليل امکانات فنى و بى‌نظير خود از استقبال خوبى برخوردار است. برنامه‌هاى راديوئى بدون برخورد با هيچ مانعى به‌سرعت به شنوندگان مى‌رسند و کشورها را بدون توجه به حوزه‌هاى جغرافيائى به هم نزديک مى‌سازند. راديو داراى نيروى ضربتى و غافلگيرکننده شديدى مى‌باشد که در هيچ‌کدام از رسانه‌هاى ديگر وجود ندارد. گاهى برنامه‌هاى خبرى از هر نوع به‌طور ناگهانى در محيط آرام خانوادگى رسوخ مى‌کند و بدين طريق در برابر ضربه‌هاى روحى فراوانى که از شنيدن خبرهاى غيرقابل انتظار راديو ناشى مى‌شود، انسان قدرت دفاعى ندارد و به همين سبب راديو از لحاظ نفوذ روانى مؤثرترين وسيله ارتباطى تلقى مى‌شود. محدوديتى ندارد و تمام طبقات اجتماعى را دربر مى‌گيرد. خلاصه آنکه راديو به لحاظ در دسترس قرار داشتن همه زمانى و همه مکانى‌ آن يکى از قدرتمندترين و فراگيرترين رسانه‌ها در جهان از زمان اختراع تا امروز و شايد فرداها خواهد بود.

جيمز کلرک ماکسول (J. C. Maxwell) آمپر (Amper)، اوهم (Ohm)، فاراد (Farad) خدمات شايسته‌اى به جهان الکتريسيته نمودند. هانريش هرتز (H. Hertz) آلمانى در ۱۸۸۷ با توليد امواج هرتز براى نخستين بار صحت نظريه‌هاى ماکسول را تائيد کرد. اونستى (Onesti) فيزيکدان ايتاليائى به اين فکر افتاد که معلوم کند ساختمان دستگاهى مشابه با آن براى دريافت امواج هرتز ممکن است يا نه. چيزى که به کشف آن موفق گرديد، خاصيت عجيبى بود که چند سال بعد از آن در دستگاه خاصى که براى دريافت امواج راديو به‌کار مى‌رود و به کوهرور برانلى موسوم است، به‌کار رفت. در پاريس ادوارد برانلى (E. branly) انديشه‌هاى اونستى ايتاليائى را تکميل کرد و در سال ۱۸۹۰ يک دستگاه يابنده اموج صوتي، خرده‌هاى فلز را به نوسان درمى‌آورد و تبديل به امواج الکتريکى مى‌کرد، و بعدها تکامل پيدا نمود. حقيقت آن است که با اين ابداع، تلگراف بى‌سيم تمام و کمال اختراع شده بود و از اين پس بايستى به آن وسعت عمل داد. اين کاريرى بود که توسط دانشجوى ايتاليائى بيست و دو ساله‌اى به‌نام گوگليلمو مارکونى (Goglielmo Marconi) در سال ۱۸۹۶ انجام گرفت.

او از مشاهده اين اکتشافات به شور و نشاط آمده بود، و کوشش کرد بتواند امواجى را صادر و در عين حال امواج الکتريکى را دريافت نمايد. او به کمک قرقره رمکورف و دستگاه نوسان دهنده هرتز فرستنده‌اى به‌وجود آورد. براى تهيه دستگاه گيرنده يک کوهرور يا موج‌ياب برانلى را اختيار کرد و توسط آنتن پوپوف توانست در ماه مه همان سال پيغامى به چند صدمتر ارسال دارد. در سال ۱۹۰۳ گوستاوفريه فيزيکدان فرانسوى يک ايستگاه تلگراف راه دور برج ايفل پاريس دائر مى‌کند و روزنامه‌هاى تايمز لندن در انگليس و نيويورک تايمز در آمريکا اخبار جنگ روسيه و ژاپن را از طريق امواج راديوئى دريافت کردند. اما آنچه مهم است آن است که در سال ۱۹۰۶ ميلادى براى نخستين بار صداى انسان از طريق گيرنده‌هاى راديوئى در جهان پخش شد و اين افتخار توسط رجينالد فسندن کانادائى ساکن آمريکا صورت پذيرفت. ليد فورست (Leede Forest) آمريکائى با دستگاه اختراعى خود شروع به پخش برنامه‌هاى راديوئى از برج ايفل در پاريس مى‌کند. او در بازگشت به آمريکا در ژانويه ۱۹۱۵ صداى بزرگ‌ترين خواننده تنور براى جهان انريکو کارزو (Enrico caruso) ايتاليائى که لقب کبير را داشت، از ساختمان اُپراى متروپوليتن نيويورک با بُرد بيست کيلومتر در شهر نيويورک پخش کند و اين برنامه در بيست کيلومترى در يک کشتى روى دريا شنيده شد.

کار راديو بدين ترتيب آغاز شد. ابتدا صداى شخص با هر صداى ديگرى که داراى امواج صوتى باشد توسط ميکروفون دريافت مى‌شود. ميکروفون امواج صوتى را به امواج الکتريکى تبديل مى‌کند. اين امواج تغيير يافته از بخش تقويت صدا مى‌گذرد و توسط بخش فرستنده به يک آنتن پخش برنامه فرستاده مى‌شود. آنتن امواج راديوئى را در فضا منتشر مى‌سازد. گيرنده راديو امواج فرستنده را با آنتن خود دريافت مى‌کند و سپس از بخش تيونر Tuner يا دريافت‌کننده موج مى‌گذرد. اين امواج ضعيف به‌وسيله بخش تقويت مى‌شود. امواج تقويت شده از يک آشکارساز عبور کرده و به‌صورت فرکانس صوتى تبديل مى‌گردد. اين فرکانس صوتى پس از تقويت از بلندگوى راديو پخش مى‌شود.

خاطره‌هاى کوتاه درباره راديو:

۱۹۱۷ - حادثه سياسى رسانه‌اى در روسيه شوروى اتفاق مى‌افتد

نخست اينکه بلشويک‌ها براى تخريب روحيه دولت ارتش آلمان در مدت عقد معاهده معروف به (برست) از راديو استفاده مى‌کنند، و در هشتم نوامبر همين سال به موجب فرمانى که از راديو بلشويک‌ها شنيده مى‌شود، سانسورى برقرار مى‌گردد که ۷۲ سال دوام داشت.

۱۹۲۰- اختراع راديو گوشى با باطرى در فرانسه

آغاز پخش راديو روزانه در آمريکا - پخش راديو در استراليا آغاز پخش اخبار اقتصادى در بازار آمستردام (هلند) - آغاز پخش برنامه کنسرت توسط شرکت مارکوني، اين صداى موسيقى در نروژ، ايتاليا و ايران هم به گوش مى‌رسيد. آغاز پخش راديو شوروي. ايستگاه وستينگ‌هاوس پيروزى جى‌هاردينگ (G. Harding) را به رئيس جمهور آمريکا از پيتبورگ پخش کرد.

۱۹۳۴ - در ۱۲ فوريه راديو اتريش

در پى شورش‌هاى شهر وين به پخش اطلاعات رسمى و توصيه‌هاى عملى مى‌پردازد و پارازيت را روى برنامه‌هاى تبليغاتى که از راديو آلمان پخش مى‌شد سازمان داد. اين نخسيتن برنامه پارازيت افکن در جهان است که بعدها در سراسر راديو‌هاى جهان به‌طور نسبى در موارد خاص مورد استفاده قرار گرفت.

۱۹۳۶ - آمار سرانه گيرنده‌هاى راديوئى

به مقياس يک در هزار از طرف اتحاديه بين‌المللى پخش راديوئى جامعه ملل منتشر مى‌شود.

۱۹۴۰ - ۱۸ ژوئن، ژنرال دوگُل

از طريق راديو B.B.C ملت فرانسه را به مقاومت فرا مى‌خواند.

۱۹۵۵ - ميليون‌ها ايستگاه راديوئى

در جهان صدمين سال تولد راديو را جشن گرفتند.