|
|
| |
نام فارسى |
|
اريترومايسين اتيل‌سوکسينات/ استولات/ ستيرات/ لاکتوبيونات |
|
|
| |
نام انگليسى |
|
ERYTHYROMYCIN ETHYLSUCCINATE/ESTOLATE/STERATE/ LACTOBIONATE |
|
|
| |
نام تجارى دارو |
|
Akne-Mycin, Ery-Tab, Novorythro Robimycin, Erythrocin, Staticin |
|
|
| |
گروه دارويى |
|
آنتى‌بيوتيک |
|
|
| |
گروه شيميايى دارو |
|
آنتي‌بيوتيك ماكروليد |
|
|
| |
مكانيسم اثر |
|
با اتصال به زير واحد 50S ريبوزوم سنتر پروتئين باكترى را مهار مي‌كند. |
|
|
| |
موارد مصرف |
|
عفونت ناشى از نيسر يا گنوره، عفونت‌هاى خفيف تا متوسط مجارى تنفسي، پوست و بافت نرم دراثر ديپلوكوكوس پنومونيه، ميكوپلاسما پنومونيه، كورينه باكتريوم ديفتريه، بوردتلاپرتوسيس، لژيونلا مونوسيتوژنز، سيفيليس، بيمارى لژيونر، كلاميدياتراكوماتيس، هموفيلوس و آنفلوانزا. |
|
|
| |
ميزان مصرف |
|
بالغين: ۵۰۰ـ250 mg خوراكى هر 6 ساعت (stearate,estolate, base)؛ 400ـ۸۰۰ mg خوراكى هر 6 ساعت (ethylsuccinate)؛ تزريق وريدى ۲۰ـ15 mg/kg در روز (lactobionate).
بچه‌ها: 30ـ۵۰ mg/kg در روز، خوراكى به‌طور منقسم هر 6 ساعت (salts)، تزريق وريدى ۲۰ـ15 mg/kg در دوزهاى منقسم هر 4 تا 6 ساعت (lactobionate).
نيسرياگنوره/PID:
بالغين: تزريق وريدى 500mg هر 6 ساعت به‌مدت 3 روز (lactobionate, gluceptate)، سپس 250mg خوراكي، (stearate, base, estolate) يا 400mg خوراكى (ethylsuccinate) هر 6 ساعت به‌مدت 1 هفته.
سيفيليس:
بالغين: 20g خوراكى در دوزهاى منقسم در مدت 15 روز (sterate, estolate, base).
كلاميديا:
بالغين: 500mg خوراكى هر 6 ساعت به‌مدت 1 هفته يا 250mg چهار بار در روز به‌مدت 2 هفته.
شيرخواران: 50mg/kg در روز، خوراكى در 4 دوز منقسم به‌مدت 3 هفته يا بيشتر.
نوزادان: 50mg/kg خوراكى در روز در 4 دوز منقسم به‌مدت 2 هفته يا بيشتر.
آميبياز روده‌اي:
بالغين: 250mg خوراكى هر 6 ساعت به‌مدت 10 تا 14 روز (stearate,estolate, base).
بچه‌ها: خوراكى 30 تا 50mg/kg در روز و دوزهاى منقسم هر 6 ساعت به‌مدت 10 تا 14 روز.
موارد منع مصرف: حساسيت مفرط. |
|
|
| |
توضيحات دارو |
|
عوارض جانبي:
(stearate,estolate,base)
پوستي: راش، كهير، خارش.
گوارشي: تهوع، استفراغ، اسهال، مسموميت كبدي، سوزش سردل، استوماتيت، سوزش سردل، بي‌اشتهائي، خارش مقعد.
ادرارى تناسلي: واژينيت، مونيلياز.
چشم، گوش، حلق و بيني: از دست‌دادن شنوائي، وزوز گوش.
احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بيمارى کبدي، شيردهى با احتياط مصرف شود.
فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. اوج اثر: ۲ ساعت. انتشار: در کبد تغليظ مي‌شود. متابوليسم: کبدي. دفع: صفراوى (نيمه عمر ۵ـ۲ ساعت)، دارو توسط همودياليز از خون پاک نمي‌شود.
تداخلات داروئي: باعث تشديد اثر وارفارين مي‌شود؛ باعث افزايش سطح سرمى و سميت کاربامازپين، سيکلوسپورين و تئوفيلين مي‌شود با مصرف همزمان ارگوتامين باعث تشديد وازواسپاسم وايسکمى مي‌شود.
ملاحظات پرستاري:
پيگيرى آزمايشگاهي:
ـ نسبت I&O؛ گزارش کردن هماچوري، و اليگورى در بيمارى کليوي.
ـ آزمايشات کبدي: ALT, AST.
ـ آزمايشات کليوي: U/A، پروتئين و خون در ادرار
ـ C&S قبل از درمان داروئي؛ دارو را مي‌توان بلافاصله بعد از انجام کشت شروع کرد، C&S ممکن است بعد از درمان تکرار شود.
توصيه‌ها:
ـ تزريق وريدى بعد از تزريق ۵۰۰mg يا کمتر در ۱۰ml آب مقطر بدون ترکيبات محافظ؛ و بعد از رقيق کردن بيشتر آن در ۲۵۰ـ۸۰ ml محلول قابل استفاده را مي‌توان بازهم تا حد ۱mg/ml رقيق کرده و براى تزريق مداوم به‌کار برد، تزريق پيوسته ۱g يا کمتر در ۱۰۰ml در مدت نيم‌ساعت تا ۱ ساعت و در طى ۶ ساعت صورت مي‌گيرد.
ـ قرص‌هاى که در روده باز مي‌شوند (EC) را با غذا مصرف کنيد.
روش تهيه / تجويز:
ـ در دماى اتاق نگهدارى شود.
ـ مصرف مايعات کافى (۲۰۰0ml) در دوره‌هاى اسهال.
ارزيابى باليني:
الگوى فعاليت روده‌اى قبل و در زمان درمان.
بثورات پوستي، خارش.
وضعيت تنفسي: تعداد، ويژگي، احساس فشار در قفسه سينه، خس‌خس، در صورت بروز مصرف دارو بايد قطع شود.
آلرژى قبل از درمان، واکنش نسبت به هر داروئي: اين موارد را با رنگ قرمز مشخص کرده و به همه افرادى که داروى مورد نظر را به بيمار مي‌دهند، اطلاع دهيد.
آموزش به بيمار و خانواده:
ـ دارو را با يک ليوان پر از آب مصرف کند و در صورت بروز علائم گوارشى همراه با غذا مصرف کند.
ـ به‌همراه دارو آب‌ميوه مصرف کنيد.
ـ موارد زير را گزارش کند: گلودرد، تب، خستگي، که مي‌تواند دليل اضافه شدن عفونت باشد.
ـ در صورت ايجاد مدفوع اسهالي، ادرار تيره‌رنگ، مدفوع کم‌رنگ، زردشدن پوست و چشم‌ها و درد شديد شکمي، به پرستار گزارش کند.
ـ فاصله بين دو مرتبه مصرف دارو را رعايت و رژيم درمانى را کامل کند.
تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي:
افزايش کاذب: ۱۷ هيدروکسى کورتيکواستروئيدها / ۱۷ کتواستروئيدها، ALT, AST.
کاهش: سنجش فولات.
درمان مصرف بيش از حد دارو: قطع دارو، بازنگه‌داشتن راه هوائي، تجويز اپي‌نفرين، آمينوفيلين، اکسيژن، کورتيکواستروئيدهاى وريدي. |
|
|
|
|
