کاهش فرار سم

فرار علف‌کش را مى‌توان با استفاده از ابزارهاى سمپاشى استاندارد، استفاده از حجم زيادتر سم در واحد سطح، نگهداشتن بوم نزديک به هدف و اجتناب از سمپاشى هنگام باد، کاهش داد. استفاده از سموم در زمانى‌که گونه‌هاى حساس گياهى وجود ندارند (در بهار قبل از اينکه گياهان حساس سبز شوند، در پائيز بعد از پايان دورهٔ رشد گياهان حساس يا حتى در زمستان زمانى که گياهى وجود ندارد) و عدم استفاده از سموم در مجاورت گياهان زراعى بسيار حساس، نيز مشکلات فرار علف‌کش را کاهش مى‌دهند. همچنين بهتر است از علف‌کش‌هائى که در مقادير کم موجب تحريک رشد مى‌شوند ولى براى کنترل علف هرز بايستى آن را در مقادير بالا استفاده نمود، نيز اجتناب کرد.

انتخاب نازل‌هائى که در فشارهاى پائين عمل مى‌کنند. باعث کاهش ذرات با قابليت فرار مى‌شوند. براى مثال نازل‌هاى با حفرهٔ دوار (Swirl chanber) و نازل‌هاى جت با پخش سيلابى (Flood jet nozzles) در مقايسه با انواع مخروطى و بادبزنى در فشارهاى پائين بهتر عمل مى‌کنند.

علاوه بر تکنيک‌ها و هشدارهائى که شرح داده شد، در طى دو دههٔ گذشته لوازم و تکنيک‌هاى لازم توسعه يافته‌اند که به‌نحو چشمگيرى فرار ذرات ريز را کاهش مى‌دهند. امکان دارد نتوان هر تکنيکى را براى تمامى شرايط و فرمولاسيون‌هاى علف‌کش به‌کار برد، اما مى‌توان تکنيکى يافت که با شرايط متفاوت به‌کارگيرى علف‌کش‌ها، به‌طور مؤثر و اقتصادى فرار را کنترل کند.

روش‌هاى مخصوص کنترل فرار علف‌کش به قرار زير هستند: تغيير در ويسکوزيتهٔ سم با استفاده از مواد افزاينده، به‌کارگيرى ابزارهاى با فشارهاى پائين، سمپاش‌هاى حفاظ‌دار، قرار دادن دستى علف‌کش روى هدف و تزريق علف‌کش در زير خاک.