اتيولوژى لژيونلاها باسيل‌هاى گرم منفى هوازى هستند که محيط زيست طبيعى آنها آب‌هاى تازه مى‌باشد. آنها ممکن است در مخازن آبى ساخت بشر نيز تکثير يابند ۹۰-۸۰ درصد از عفوت‌هاى لژيونلائى انسان را لژيونلا پنوموفيلا (L. Pneumophila) ايجاد مى‌نمايد.
پاتوژنز
پاتوژنز انتقال لژيونلا به انسان از طريق آئروسل، آسپيراسيون، و کاشته شدن مستقيم به درون ريه‌ها طى دست‌کارى‌هاى مجارى تنفسى صورت مى‌گيرد. به‌نظر نمى‌ِسد که انتقال مستقيم از انسان صورت بگيرد.
اپيدميولوژى
اپيدميولوژى عفونت‌هاى لژيونلائى مسئول ۱۵-۳ درصد از پنومونى‌هاى کسب شده در اجتماع و ۵۰-۱۰ درصد از پنومونى‌هاى بيمارستانى (در صورت کلونيزاسيون منبع آب بيمارستان با اين ارگانيسم) است. اکثر موارد اسپوراديک احتمالاً تشخيص داده نمى‌شوند. عوامل خطر مختص به ميزبان کشيدن سيگار، بيمارى مزمن ريوي، سن بالا، و سرکوب سيستم ايمنى است. تب پونتياک (Pontiac Fever) که به‌صورت اپيدمى اتفاق مى‌افتد. ميزان حمله بالائى دارد که حاکى از انتقال هوائى آن است.
درمان
کينولون‌ها و ماکروليدهاى جديدتر، در حال حاضر داروهاى انتخابى به‌شمار مى‌روند (جدول درمان آنتى‌بيوتيکى عفونت‌هاى ناشى از لژيونلا). براى بيماران بسيار بدحال، ريفامپين ۹۶۰۰ ميلى‌گرم خوراکى يا وريدى هر ۱۲ ساعت) به‌همراه يکى از ماکروليدهاى جديدتر يا نوعى کينولون براى شروع درمان به‌کار برده مى‌شود. پاسخ بالينى معمولاً طى ۵-۳ روز اتفاق مى‌افتد و پس از آن مى‌توان درمان را به‌صورت خوراکى براى تکميل دوره ۱۴-۱۰ روزه ادامه داد. افراد دچار ضعف سيستم ايمنى ميتلا به بيمارى شديد بايستى ۳ هفته درمان بگيرند. تتراسيکلين‌ها و کوتريموکسازول داروهاى جايگزين به‌شمار مى‌روند تب پونتياک نياز به آنتى‌بيوتيک ندارد و درمان حمايتى مى‌خواهد.
جدول درمان آنتى‌بيوتيکى عفونت‌هاى ناشى از لژيونلاa
آنتى‌بيوتيک
دوز - ميلى‌گرم
روش استفاده
دفعات
آزيترومايسين
۵۰۰d
خوراکي، وريدي
هر ۲۴ ساعت
کلايترومايسين
۵۰۰
خوراکي، وريديe
هر ۱۲ ساعت
روکسى‌ترومايسين
۳۰۰e
خوراکي
هر ۱۲ ساعت
اريترومايسينf
۱۰۰۰ (يک گرم)
وريدي
هر ۶ ساعت
۵۰۰
خوراکي
هر ۶ ساعت
سيپروفلوکساسين
۴۰۰
وريدي
هر ۸ ساعت
۷۵۰
خوراکي
هر ۱۲ ساعت
لووفلوکساسين
۵۰۰d
خوراکي، وريدي
هر ۲۴ ساعت
افلوکساسين
۴۰۰
خوراکي، وريدي
هر ۱۲ ساعت
داکسى‌سيکلين
۱۰۰d
خوراکي، وريدي
هر ۱۲ ساعت
مينوسيکلين
۱۰۰d
خوراکي، وريدي
هر ۱۲ ساعت
تتراسيلکين
۵۰۰
خوراکي، وريدي
هر ۶ ساعت
کوتريموکسازول
۱۶۰/۸۰۰
وريدي
هر ۸ ساعت
۱۶۰/۸۰۰
خوراکي
هر ۱۲ ساعت
ريفامپين
۳۰۰ - ۶۰۰
خوراکى - وريدي
هر ۱۲ ساعت
a. کل دوره درمان بايستى ۱۴-۱۰ روز در افراد سالم از نظر ايمنى باشد. در بيمارانى که سيستم ايمنى ضعيف يا بيمارى پيشرفته دارند، اين دوره ۳ هفته است.
b. استثناء گفته شده است.
c. درمان وريدى تا بهبود شرايط بالينى بيمار ادامه مى‌يابد، پس از آن مى‌توان از داروهاى خوراکى استفاده نمود.
d. پيشنهاد به دو برابر کردن دوز اول شده است.
e. تحت بررسى در ايالات متحده
f. امروزه توسط ماکرويدهاى جديدتر جايگزين شده است.
تظاهرات بالينى
تظاهرات بالينى پنومونى لژيونلائى (بيمارى لژيونرها) با تب بالا، سرفه‌هاى خشک و علائم گوارشى مشخص مى‌شود. تنگى‌نفس و گيجى ناشايع نيستند. سرنخ‌هاى تشخيصى بيمارى لژيونرها در جدول (کليدهاى بالينى مطرح‌کننده بيمارى لژيونرها) آمده است. در معاينه قفسه سينه در ابتداى بيماري، رال شنيده مى‌شود و با پيشرفت بيمارى شواهد تراکم خود را نشان مى‌دهند. يافته‌هاى غير طبيعى در CXR تقريباً هميشه در ابتداى بيمارى وجود دارند ولى غير اختصاصى هستند. پلورال افيوژن در يک سوم از موارد ديده مى‌شود. تب پونتياک که سندرم ديگرى در ارتباط با لژيونلاست به‌صورت يک بيمارى حاد، خود محدودشوند، و شبيه به آنفلونزا است که با بى‌حالي، خستگي، ميالژي، تب و سردرد مشخص مى‌شود. پنومونى اتفاق نمى‌افتد. لژيونلوز خارج ريوى گاهى به‌وقوع مى‌پيوندد؛ قلب شايع‌ترين محل درگيرى است.
جدول کليدهاى بالينى مطرح‌کننده بيمارى لژيونرها
اسهال
تب بالا (۴۰ درجه سانتى‌گراد يا ۱۰۴ درجه فارنهايت <)
نوتروفيل فراوان بدون وجود ارگانيسم در رنگ‌آميزى گرم ترشحات تنفسي
هيپوناترمى (سطح سرم کمتر از ۱۳۱meq/L)
عدم پاسخ به ترکيبات بتالاکتام (پنى‌سيلين‌ها يا سفالوسپورين‌ها) و آمينوگليکوزيدها
وقوع بيمارى در محلى که آب قابل شرب آن آلوده به لژيونلا است
c: تست IgG و IgM در سرم‌هاى فاز حاد و نقاهت، يک تيتر منفرد يک صدوبيست‌وهشتم يا بالاتر، مشکوک و يک تيتر منفرد يک دويست‌وپنجاه‌وششم يا بالاتر يا چهار برابر شدن تيتر سرولوژيک قطعى تلقى مى‌شود.
