چه باز در دلت آمد که مهر برکندی

چه باز در دلت آمد که مهر برکندی		چه شد که یار قدیم از نظر بیفکندی
ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست		هنوز وقت نیامد که بازپیوندی
بود که پیش تو میرم اگر مجال بود		و گر نه بر سر کویت به آرزومندی
دری به روی من ای یار مهربان بگشای		که هیچ کس نگشاید اگر تو دربندی
مرا و گر همه آفاق خوبرویانند		به هیچ روی نمی‌باشد از تو خرسندی
هزار بار بگفتم که چشم نگشایم		به روی خوب ولیکن تو چشم می‌بندی
مگر در آینه بینی و گر نه در آفاق		به هیچ خلق نپندارمت که مانندی
حدیث سعدی اگر کائنات بپسندند		به هیچ کار نیاید گرش تو نپسندی
مرا چه بندگی از دست و پای برخیزد		مگر امید به بخشایش خداوندی