الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست

الا وقت صبوحست، نه گرمست و نه سردست		نه ابرست و نه خورشید، نه بادست و نه گردست
بیار ای بت کشمیر، شراب کهن پیر		بده پر و تهی گیر که مان ننگ و نبردست
از آن باده که زردست و نزارست ولیکن		نه از عشق نزارست و نه از محنت زردست
به جان اندر قوتست و به مغز اندر مشکست		به چشم اندرنورست و به روی اندر، وردست