از بس که کشیدم از تو بیداد

از بس که کشیدم از تو بیداد		از دست تو آمدم به فریاد
فریاد از آن کنم که آمد		بر من ز تو ای نگار بیداد
داد از دل پر طمع چه دارم		بر خیر چرا کنم سر از داد
مردی چه طلب کنم ز آتش		نرمی چه طلب کنم ز پولاد
شادی ز دل منست غمگین		در عشق تو ای بت پری‌زاد
هرگز دل من مباد بی‌غم		گر تو به غم دل منی شاد
من جان و جهان به باد دادم		ای جان جهان ترا بقا باد