روش نزدیک شدن به بیمار

بيماران ممکن است از موارد زير شکايت کنند: ۱. اشکال در شروع کردن و حفظ خواب (بى‌خوابي)؛ ۲. خواب‌آلودگى يا خستگى بيش از حد در روز؛ ۳. پديده‌هاى رفتارى که در طى خوابيدن اتفاق مى‌افتد (راه رفتن در خواب، اختلال رفتارى حرکات سريع چشم‌ها (REM)، اختلالات رفتاري، حرکات دوره‌اى پا در خواب، و غيره)؛ يا ۴. اختلالات نظم شبانه‌روزى (ريتم سيرکادين) در سفر با جهت، تغيير شيفت کاري، و سندرم فاز خواب تأخيري. يک تاريخچه دقيق عادت‌هاى خواب و گزارش آن از همسر بيمار (مانند خرخر شديد، به خواب رفتن در هنگام رانندگي). اساس تشخيص را تشکيل مى‌دهند. تکميل روبه‌روز شرح وضعيت خواب - کار - دارو به مدت حداقل ۲ هفته اغلب مفيد است. اوقات کار و خواب (شامل چرت‌ زدن در روز و بيدارى‌هاى شبانه) همچنين مصرف دارو و الکل، شامل کافئين و داروهاى خواب‌آور، بايد هر روز ثبت شوند. براى ارزيابى آپنه خواب، نارکولپسي، اختلال رفتارى REM، حرکت‌هاى دوره‌اى پا، و ساير اختلالات مفروض ثبت آزمايشگاهى خواب به‌صورت اوبژکتيو ضرورى است.