|
|
|
| اين برانکارد يکى از انواع برانکاردهائى است که بيشترين مورد استفاده را دارند و داراى يک برزنت يا پلاستيک به‌طول حدود ۲۰۰سانتى‌متر و عرضى در حدود ۵۰ سانتى‌متر و دو ديرک بلند است. برزنت را مى‌توان تا کرد و در زير مصدومى که خوابيده است قرار داد. ديرک‌ها از ميان آستين‌هائى که در طرفين برزنت قرار دارند عبور کرده و به اين ترتيب يک برانکارد ساخته مى‌شود. ميله‌هاى حائل ممکن است در دو سر ديرک‌ها قرار گيرند تا آنها از هم جدا بمانند و برانکارد محکم شود.
|
|
|
|
|
|
|
| اين نوع که به برانکارد ارتوپدى معروف است قابل تنظيم بوده و براى بلند کردن مصدوم و گذاشتن او در آمبولانس يا روى تخت چرخدار بدون آنکه وضعيت آن تغيير پيدا کند، استفاده مى‌شود. از اين برانکارد براى حمل مصدوم در مسافت‌هاى دور استفاده نمى‌شود. مى‌توان طول آن را بسته به اندازهٔ مصدوم تنظيم کرد. اين برانکارد براى مصدوم‌هائى که نبايد تکان بخورند به‌ويژه آنهائى که احتمال مى‌رود دچار شکستگى ستون فقرات يا خونريزى داخلى شده باشند کاملاً مفيد است.
|
|
|
|
|
| ۱. برانکارد را کنار مصدوم بگذاريد و طول آن را به اندازه قد مصدوم تنظيم کنيد.
|
|
|
|
|
| ۲. هر دو سر برانکارد را از هم جدا کنيد و با ملايمت هر نيمه از برانکارد را به زير مصدوم بلغزانيد و سپس دو سر بالائى را به يکديگر متصل نمائيد.
|
|
|
|
|
| ۳. سر مصدوم را بر روى محل خاصى که براى آن تعبيه شده قرار دهيد.
|
|
|
|
|
| ۴. يکى از امدادگران بالاى سر مصدوم مى‌ايستد و ديگرى قسمت پائين برانکارد را وصل مى‌کند.
|
|
|
|
|
| ۵. با هم دو سر برانکارد را گرفته و بلند کنيد و روى تخت چرخدار قرار دهيد. اگر باز هم مصدوم ديگرى باقى مانده که بايد حرکت داده شود دوباره برانکارد را از هم باز کنيد.
|
|
|
|
| در حقيقت يک برانکارد قابل تنظيم است که از فلز سبک ساخته شده و روى چرخ قرار گرفته است. در بسيارى از آمبولانس‌ها از تخت چرخدار استفاده مى‌شود.
|
|
| تخت چرخدار بايد هميشه براى موارد اورژانس آماده باشد. اين تخت معمولاً داراى يک برانکارد از نوع ديرک - برزنت و دو پتوى تميز است.
|
|
|
|
|
|
|
| اين برانکارد از برزنت ضخيم و محکم و خيزران ساخته شده و براى بالا آوردن مصدوم‌هائى که در حفره يا گودال عميق يا دره افتاده‌اند و هم‌چنين پائين آوردن مصدوم از ارتفاعات کوهستانى استفاده مى‌شود.
|
|
| مصدوم را روى برانکارد مى‌گذارند. طناب انتهاى برانکارد به‌عنوان 'رکاب' عمل مى‌کند تا پاهاى مصدوم را خوب نگه دارد. تسمهٔ بالائى از روى پيشانى مصدوم رد مى‌شود و سر مصدوم را محکم نگه مى‌دارد. دو تکهٔ ميانى روى سينهٔ مصدوم تا مى‌شوند و با بستن تسمه‌ها کاملاً روى سينهٔ مصدوم محکم مى‌شوند، به‌طورى که بازوها بيرون مى‌ماند. بازوها به‌وسيله تسمهٔ بلند پائينى بسته مى‌شود. تسمه کوتاه پائينى براى بستن ساق پا مورد استفاده قرار مى‌گيرد.
|
|
| حلقه‌اى که در سر برانکارد وجود دارد براى بالا کشيدن مصدوم به‌وسيله طناب است، و يک طناب ديگر براى هدايت صحيح برانکارد به حلقهٔ پائينى متصل مى‌شود.
|
|
| اين برانکارد بايستى به‌همراه تعدادى طناب (از جنس ضد پوسيدگي) به‌طول مناسب در محل مناسبى نگهدارى شود تا در موقع لازم، از آن استفاده گردد.
|
|
|
|
|
|
|
| اين برانکارد نظير برانکارد نيل رابرتسون است و براى همان منظور از آن استفاده مى‌شود با اين تفاوت که سبک‌تر، کم‌زحمت‌تر و بادوام‌تر از برانکارد نيل رابرتسون است، مزيت عمدهٔ اين برانکارد آن است که مى‌توان آن را از وسط خم کرد و به اين ترتيب مى‌توانيد راحت‌تر موانع را پشت سر بگذاريد.
|
|
|
|
| برانکاردها را مى‌توان در جا به اين ترتيب درست کرد:
|
|
| - از ميان آستين‌هاى دو يا سه کت دو چوب بلند بگذرانيد و سپس دگمه‌هاى کت‌ها را ببنديد مى‌توانيد دو تکه چوب کوچک به دو سر چوب‌ها ببنديد تا فاصلهٔ آنها نسبت به‌هم حفظ شود.
|
|
|
|
|
| - تعدادى باند پهن به فاصله‌هاى مناسب دور دو چوب بلند ببنديد و گره بزنيد.
|
|
| - سوراخى در گوشه پائينى يک يا چند جوراب ايجاد کنيد و دو چوب بلند را از آنها بگذرانيد و با استفاده از دو تکه چوب کوچک ديرک‌ها را از هم دور نگهداريد.
|
|
| - دو طرف يک قاليچه يا پتوى ضخيم محکم را لوله کنيد و دو چوب بلند محکم از ميان آن عبور دهيد.
|
|
| - روى يک تخته پهن و بلند يا يک درب تخته‌اي، قاليچه يا لباس يا علف خشک بگذاريد و روى آن را با پتو بپوشانيد و از آن به‌عنوان برانکارد استفاده نمائيد.
|
|
| - توجه:
|
| هميشه اين نوع برانکاردهاى فى‌البداهه را کاملاً امتحان کنيد (به مبحث آزمايش برانکارد مراجعه شود).
|
