|
|
|
|
التهاب کيسهٔ اطراف مفصل (بورسيت)، التهاب زردپى (تندينيت)، و فيبروميالژى
|
|
|
اکثر دردهاى مفصلى در اثر التهاب مفصلى (يعنى التهاب لايهٔ سينوويوم مفصل) ايجاد نمى‌شوند، بلکه به‌علت التهاب يا آسيب‌ديدگى بافت‌هاى اطراف مفصل بروز مىکنند. اين بافت‌ها عبارتند از: کيسه‌هاى اطراف مفصل، زردپى‌ها و غلاف‌هاى زردپي.
|
|
|
کيسهٔ اطراف مفصل (بورسا) يک حفرهٔ کوچک پر از مايع است که در اطراف مفصل و در محل بروز اصطکاک، يا در محلى که زردپى‌ها و عضلات از روى برآمدگى‌هايى استخوانى عبور مىکنند، قرار دارد. عملکرد کيسهٔ اطراف مفصل، تسهيل حرکت و کاهش اصطکاک بين بافت‌ها است. التهاب کيسهٔ اطراف مفصل معمولاً به‌علت آسيب‌ديدگى يا استفادهٔ بيش از حد از مفصل ايجاد مى‌شود، ولى مى‌تواند در اثر عفونت، نقرس، يا التهاب مفصلى روماتوئيد نيز پديد آيد. کيسهٔ اطراف مفصل در اثر التهاب حساس، گرم و قرمز (به‌علت افزايش جريان خون) و متورم مى‌شود و مايع داخل آن افزايش مى‌يابد.
|
|
|
زردپى‌ها طناب‌هاى فيبروزى (بافت همبند رشته‌اى را بافت فيبروز گويند - م)، هستند که انتهاء عضلات را به استخوان متصل مىکنند. زردپى توسط غلاف زردپى احاطه شده است که عملکرد آن مشابه کيسهٔ اطراف مفصل است و اصطکاک بين زردپى و ساختمان‌هاى اطراف را کاهش مى‌دهد. التهاب زردپى معمولاً به‌علت کشش يا استعمال بيش از حد ايجاد مى‌شود. التهاب غلاف زردپى را تنوسينوويت (Tenosynovitis)، گويند. اين دو عارضه معمولاً با هم بروز مىکنند.
|
|
|
فيبرومالژى که به آن درد ميوفاشيال (ميو به معنى عضله و فاشيا به معنى لايه پوشانندهٔ عضله است - م). نيز مى‌گويند، هنگامى بروز مى‌کند که عضله کشيده شود يا به‌طور نادرست از آن استفاده گردد. نتيجه اين عارضه درد، حساسيت و خشکى عضلانى است. فيبرومالژى با التهاب کيسهٔ اطراف مفصل و التهاب زردپى فرق دارد، زيرا درد آن اغلب هنگام استراحت بدتر مى‌شود و از حرکت جلوگيرى نمى‌کند. در واقع حرکت ملايم عضلهٔ مبتلا اغلب باعث تسکين درد مى‌شود.
|
|
|
اين سه عارضه در پاسخ به آسيب‌ديدگى حاد، فشار يا حرکات تکرارى ايجاد مى‌شوند. به‌دليل مورد آخر، اين عوارض اغلب در آسيب‌ديدگى‌هاى شغلى بروز مىکنند و به 'آسيب‌ديدگى‌هاى ناشى از حرکات مکرر' معروف هستند. اين آسيب‌ديدگى‌ها در ماشين‌نويس‌هاى اداري، متصديان کامپيوتر، کارگران کشتارگاه‌ها، متصديان کنترل در خواربارفروشى‌ها شايع است. کليهٔ اين افراد در اثر حرکات تکرارى که لازمهٔ شغل آنها است، دچار درد دست، مچ، و يا آرنج مى‌شوند. با اين حال اگر اين بيمارى‌هاى حاد با استراحت و تغيير عادات شغلى تسکين نيابند، عوارض عاجرکننده‌اى مثل نشانگان تونل کارپال (به مبحث مچ دست دکوورين مراجعه کنيد) مى‌تواند ايجاد شود.
|
