مپیویکائین - MEPIVACAINE HCL

	نام فارسى		مپيويکائين
	نام انگليسى		MEPIVACAINE HCL
	نام تجارى دارو		Carbocaine Isocaine, Polocaline
	گروه دارويى		بي‌حس‌كننده موضعى
	گروه شيميايى دارو		آميد
	مكانيسم اثر		رقابت با کلسيم در محل‌هائى برروى غشاء که انتقال سديم از غشاء سلولى را کنترل مي‌کند؛ فاز دپولاريزاسيون پتانسيل عمل را کاهش مي‌دهد.
	موارد مصرف		بلوک عصبي، بي‌حسى کودال، اپي‌دورال، تخفيف درد، بلوک پاراسرويکال، انفيلتراسيون يا بلوک از طريق واژن.
	ميزان مصرف		بسته به روش بي‌حسى متغير است. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، بچه‌هاى کوچکتر از ۱۲ سال، پيري، بيمارى کبدى شديد.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: دستگاه عصبى مرکزي: اضطراب، بي‌قراري، تشنج، از دست دادن هوشياري، خواب‌آلودگي، عدم آگاهى نسبت به زمان و مکان، ترمور، لرز. قلبى عروقي: تضعيف ميوکارد، ايست قلبي، اختلالات ريتم، براديکاردي، کاهش فشارخون، افزايش فشارخون، براديکاردى جنين. گوارشي: تهوع، استفراغ. چشم، گوش، حلق و بيني: تارى ديد، وزوز گوش، تنگ‌شدن مردمک. پوستي: راش، کهير، واکنش‌هاى آلرژيک، ادم، سوزش و تغيير رنگ در محل تزريق، نکروز بافتي. تنفسي: حمله آسماتيک، ايست تنفسي، آنافيلاکسي. احتياطات: در پيري، آلرژى شديد داروئي، حاملگى (در گروه C قرار دارد) با احتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: شروع اثر: ۵ـ۳ دقيقه. مدت اثر: ۹۰ـ۴۵ دقيقه. متابوليسم: کبدي. دفع: کليوى (نيمه عمر ۳ـ۲ ساعت). تداخلات داروئي: بتابلاکرها، کينيدين، فني‌توئين، پروکائين آميد باعث تشديد عوارض قلبى مي‌شوند؛ سايميتيدين، ليدوکائين و بتابلاکرها باعث کاهش متابوليسم و افزايش اثر آن مي‌شوند. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ فشارخون، نبض و تنفس در طول درمان. ـ وضعيت قلب جنين در صورتي‌که دارو در زمان زايمان مورد استفاده قرار مي‌گيرد. توصيه‌ها: ـ تجويز دارو فقط در صورت وجود تجهيزات احياء و crash cart صورت گيرد. ـ براى بي‌حسى کودال يا اپي‌دورال، خود دارو و بدون ترکيبات نگهدارنده مصرف شود. ـ از محلول تازه استفاده شود و قسمت باقي‌مانده را دور بريزيد. ارزيابى باليني: پاسخ درماني: کاهش اضطراب، بي‌قراري، بي‌خوابي. وضعيت رواني: خلق، خوي، احساس، الگوى خواب، خواب‌آلودگي، سرگيجه. وابستگى فيزيکي، علائم محروميت: سردرد، تهوع، استفراغ، درد عضلاني، ضعف، هيپرترمي، مرگ، تشنج بعد از استفاده طولاني‌مدت. تمايلات خودکشي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ دارو را مي‌توان همراه غذا مصرف نمود. ـ عدم استفاده از دارو براى استرس‌هاى روزمره يا استفاده بيش از ۴ ماه مگر با نظارت پزشک؛ عدم استفاده بيش از مقدار تجويز شده، زيرا ممکن است باعث ايجاد عادت شود. ـ اجتناب از داروهاى OTC (الکل، ضدسرماخوردگي، ضد تب‌يونجه) مگر با نظر پزشک. ـ به‌خاطر احتمال ايجاد خواب‌آلودگى از رانندگى و ديگر کارهائى که نياز به هوشيارى دارند، بپرهيزيد. ـ اجتناب از مصرف الک و ديگر داروهاى روان‌گردان مگر در صورتي‌که پزشک تجويز کرده باشد. ـ به آهستگى بلند شويد چونکه، احتمال غش‌کردن بيمار وجود دارد. ـ خواب‌آلودگى در شروع درمان ممکن است بدتر شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش کاذب: ۱۷ـOHCS مثبت کاذب: تست فنتول آمين. درمان مصرف بيش از حد دارو: لاواژ، علائم حياتى اقدامات حمايتي.