ریفامپین ? RIFAMPIN (Rifampicin)

	نام فارسى		ريفامپين
	نام انگليسى		RIFAMPIN (Rifampicin)
	نام تجارى دارو		Rifadin, Rimactane, Rofact
	گروه دارويى		ضد سل، ضد جذام
	گروه شيميايى دارو		از مشتقات ريفامپين B
	مكانيسم اثر		پلي‌مراز وابسته به DNA را مهار کرده و ضمن کاهش سنتز RNA همانندسازى در باسيل‌هاى سلولى را کاهش مي‌دهد.
	موارد مصرف		سل ريوي، افراد ناقل مننگوکوک (پيشگيري).
	ميزان مصرف		بالغين: خوراک ۶۰۰mg/day در يک دوز منفرد يک ساعت قبل از غذا يا ۲ ساعت بعد از غذا. کودکان بزرگتر از ۵ سال: خوراکى ۲۰ـ۱۰ mg/kg/day در يک دوز منفرد يک ساعت قبل از غذا يا ۲ ساعت بعد از غذا حداکثر تا ۶۰۰mg/day همراه ساير داروهاى ضدسل داده مي‌شود. ناقلين مننگوکوک: بالغين: خوراکى ۶۰۰mg دوبار در روز به‌مدت ۲ روز. بچه‌هاى بزرگتر از ۵ سال: خوراکى ۱۵mg/kg دوبار در روز به‌مدت دو روز حداکثر تا ۶۰۰mg/dose داده مي‌شود. پروفيلاکسى هموفيلوس آنفلوانزا نوع B: بالغين: روزانه ۶۰۰mg خوراکى براى ۴ روز. کودکان: روزانه ۲۰ـ۱۰ mg/kg خوراکى براى ۴ روز. جذا حساس به داپسون: بالغين: ۶۰۰mg خوراکى يک بار در ماه همراه کلوفازيمين و داپسون براى ۲ سال يا بيشتر. موارد منع مصرف: حساسيت مفرط.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: پروفيلاکسى هموفيلوس آنفولانزا نوع B قلبى عروقي: نارسائى احتقانى قل، ديس‌ريتمي. دستگاه عصبى مرکزي: سردرد، اضطراب، خواب‌آلودگي، لرزش، تشنج، بي‌حالي، افسردگي، تيرگى شعور، سايکوز، تهاجم. چشم، گوش، حلق و بيني: تاري‌ديد، نوريت اپتيک، ترس از نور. خوني: آنمي‌هموليتيت، ترومبوسيتوپني، لکوپني. احتياطات: در حاملگى (در گروه C قرار دارد)، بچه‌هاى زير ۱۳ سال بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: سريع. اوج اثر: ۴ـ۲ ساعت. مدت اثر: ۲۴ ساعت. انتشار: گسترده، از CNS و جفت رد مي‌شود، وارد شير مي‌شود. متابوليسم: کبدى (به متابوليت‌هاى فعال و غيرفعال)، داراى چرخه روده‌اى ـ کبدى است. دفع: ۷۰% گوارشي، ۳۰% کليوى (نيمه عمر ۳ ساعت). تداخلات داروئي: PAS باعث کاهش غلظت آن مي‌شود؛ باعث کاهش سطح سرمى و تأثير بسيارى از داروها مانند داپسون، بنزوديازپين‌ها، کورتيکواستروئيدها، ديگوکسين، متادون، وارفارين، سولفونيل اوره‌ها، پروپرانولول و کينيدين مي‌شود؛ مصرف همزمان الکل و ايزونيازيد باعث تشديد خطر سميت کبدى مي‌شود. ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ علائم آنمي: هماتوکريت، هموگلوبين، خستگي. ـ تست‌هاى کبدى هر هفته: AST, ALT, بيلي‌روبين. ـ دما: اگر کمتر از ۱۰۱ درجه فارنهايت باشد بايد دما را پائين آورد. ـ تست‌هاى کليوى قبل از درمان و هر ماه بعد از درمان: BUN، کراتينين، برون‌ده ادراري، وزن مخصوص، آزمايش کامل ادرار. توصيه‌ها: ـ براى کاهش نشانه‌هاى گوارشى دارو را با غذا ميل نمائيد حتى اگر جذب دارو کاهش يابد. ـ اگر استفراغ رخ داد از داروى ضداستفراغ استفاده کنيد. ـ بعد از کامل کردن C&S از دارو استفاده شود، براى بررسى وجود مقاومت، اين کار هر ماه يک‌بار تکرار شود. ارزيابى باليني: وضعيت رواني: خلق و خو، تغييرات رفتارى (سايکوز، ممکن است رخ دهد). وضعيت کبدي: کاهش اشتهاء، زردي، ادرار تيره، خستگي. آموزش به بيمار و خانواده: ـ جدول زمانى و مقدار دارو براساس تحمل مريض ارائه مي‌شود. ـ که نقطه نظرات ارائه شده در جدول را رعايت کند، چرا که احتمال عود وجود دارد. ـ در هنگام مصرف دارو، از نوشيدن الکل اجتناب کنيد. ـ رنگ ادرار، مدفوع، بزاق، خلط، عرق و اشک ممکن است قرمز مايل به نارنجى شود. لنزهاى تماسى نرم ممکن است به‌طور دائم رنگ بگيرند. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: تداخل: با سطح فولات، ويتامين BSP, B12 و تست‌هاى بررسي‌کننده کيسه صفرا.