|
|
|
|
|
| يا گونابادى که مردى دانشمند و در فن شعر توانا بود و در غزل پيرو سعدى و خسرو و حافظ بود و کلامى روان و دلپذير دارد و به سال ۸۴۷ از دنيا رفت.
|
|
|
|
| شاعر صوفى مشرب و زهد پيشهٔ قرن نهم و آغاز قرن دهم و از نوادگان شاه‌نعمةالله ولى و مدّاح و دوستار خاندان رسالت، متوفى به سال ۹۲۳ داراى ديوانى مشتمل بر قصيده و غزل (در حدود ۴۰۰۰ بيت در جوانى شاعران پيشين به‌ويژه اميرخسرو و حافظ) و منظومه ليلى و مجنون.
|
|
|
|
| شيخ شمس‌الدين محمد‌بن يحيى، از بزرگان طريقت نور بخشيه و صاحب ديوان شعر و تأليفاتى در عرفان و مهم‌تر از همه 'مفاتيع‌الاعجاز' .
|
|
|
|
| فضل‌الله، شاعر و مؤلف و عارف معروف قرن نهم مشهور به 'پير جمالى' مؤسس سلسلهٔ 'پير جماليه' که در شعر جمالى تخلص مى‌کرد و در نظم و نثر توانا بود و به سال ۸۷۹ درگذشت و مصباح‌الارواح، و فتح‌الابواب از آثار او است.
|
|
|
|
| يوسف‌بن محمد‌بن شهاب، مداح شاهرخ، صاحب ديوانى مشتمل بر غزليات و ساقى‌نامه، و منظومه‌اى به‌نام تحفةالسلطان فى مناقب‌النعمان که ترجمهٔ منظومى است از کتاب المواهب الشريفه فى مناقب ابى حنيفه تأليف امام ابوالحسن بيهقى.
|
|
|
|
| مولانا سراج‌الدين، که چون پيشهٔ حصيربافى داشت ابتدا 'حصيرى' تخلص مى‌کرد و از او ديوانى دربر دارندهٔ قصيده، غزل، قطعه، رباعى و معمّا باقى مانده است و او در سال ۸۱۴ هـ در ۸۸ سالگى درگذشت.
|
|
|
|
| احمدبن موسى، معاصر و شاگرد خواجه عصمت بخارى بود و ديوانش در ماوراءالنهر شهرت داشت و در حدود سال ۸۵۰هـ . در گذشت و او همان است که غزل معروفش را به مطلع:
|
|
| اى تير غمت را دل عشاق نشانه |
|
خلقى به تو مشغول و تو غايب ز ميانه |
|
|
| شيخ‌بهائى تخميس کرده است.
|
|
|
|
| صوفى و شاعر قرن نهم صاحب مثنوى 'المصباح' در شرح مسائل عرفانى و در توضيح سه اصل: محبت، فنا، و نياز.
|
|
|
|
| متوفى به سال ۸۸۴ هـ. شاعر قرن نهم و صاحب يک ديوان مشتمل بر غزل و قطعه که خالى از ابتکار نيست.
|
|
|
|
| متوفى به سال ۹۰۰ هـ. داراى ديوانى شامل قصائد و غزليات و مقطعات و رباعيات.
|
|
|
|
| شاعر قرن نهم و داراى ديوانى مشتمل بر غزل‌ها و قطعه‌ها و رباعى‌ها و معمّاها و مخمّس‌ها.
|
|
|
|
| مولانا محمود، که در سال ۷۹۲ در هرات ولادت يافت و به سال ۸۵۳ در همان شهر درگذشت و از شاعران مشهور روزگار شاهرخ بود و 'ده‌نامه' اى به‌نام خواجه پيراحمد اسحق وزير شاهرخ سرود و منظومه‌اى به‌نام 'گوى و چوگان' يا 'حالنامه' دارد که يک بار در لندن چاپ شد. علاوه بر آن ديوان او شامل قصيده و غزل باقى‌مانده است.
|
|
|
|
| مولانا عبدالله، شاعر غزلسراى نام‌آور قرن نهم و متوفى به سال ۸۶۹ در شيراز، داراى ديوانى مشتمل بر قصيده و قطعه و غزل که در بمبئى به طبع رسيد و به اشتباه به خواجه نصير طوسى نبست داده شد.
|
|
|
|
| مولانا يحيى سيبک، شاعر و نويسندهٔ معروف قرن نهم و معاصر شاهرخ که گويا نخست تفّاحى تخلص مى‌کرد و سپس آن را به 'فتّاحى' بدل کرد و گاه 'اسرارى' و 'خمارى' را به گونهٔ تخلص به‌کار برد. از او که به سال ۸۵۲ درگذشت يک ديوان اشعار و يک ده‌نامه و يک مثنوى به‌نام 'دستور عشاق' و چند اثر منثور از جملهٔ: شبستان خيال، حسن و دل برجاى مانده است که اين نثر اخير به سبب شيوهٔ تازه و سبک دلپذيرش چند بار ترجمه و تهذيب شد. از آثار ديگر او است: شبستان نکات و گلستان لغات، و کتاب اسرارى و خمارى، انشاء مصنوعه، روضهٔ بوستان، تعبيرنامهٔ منظوم، اسرارنامه، و رسالهٔ البسه.
|
|
|
|
| عزيزالله متخلص به 'عزيز' ، شاعر قرن نهم و صاحب منظومه‌اى به‌نام روضةالعاشقين در هزار بيت مصنوع که به تقليد از ده‌نامه‌هاى قرن هشتم و نهم ساخته شده است.
|
|
|
|
| شاعر معروف قرن نهم و آغاز قرن دهم صاحب منظومهٔ 'عشرت‌نامه' به پيروى از ده‌نامهٔ اوحدى مراغه‌اى و مهر و مشترى عصار تبريزى.
|
|
|
|
| حافظ على فرزند نور، شاعر قرن نهم و آغاز قرن دهم هجرى و داراى حدّت ذهن و جودت طبع که در ساختن قصيده‌هاى مصنوع دنبالهٔ کار سيد ذوالفقار شروانى را گرفت و قصيده بدايع‌الاسحار قوامى مطرزى را جواب گفت و از اين راه صاحب چند قصيدهٔ مصنوع شد.
|
|
|
|
| قوام‌الدين محمد، از شاعران قرن نهم متوفى به سال ۸۳۰ هجرى، داراى کلياتى شامل قصيده و غزل و قطعه و يک مثنوى و معمّاها و چند قطعهٔ منثور.
|
|
|
|
| شاعر قرن نهم که مى‌خواست خمسه بسرايد امّا فقط ليلى و مجنون آن در ۳۲۰۰ بيت سروده شد و برجاى مانده است و گويا به اتمام خمسه توفيق نيافت.
|
|
|
|
| معاصر و مدّاح سلطان‌محمد فاتح، داراى ديوانى حاوى قصيده و غزل و انواع ديگر شعر، و شايد همان ناظرى مشهدى باشد که اميرعليشير نوائى از او ياد کرده است.
|
|
|
|
| نظام استرآبادى يا نظام معمّائى، شاعر شيعى مذهب قرن نهم که ابتدا معمّا مى‌ساخت سپس به ذکر منقبت‌هاى اهل بيت توجه کرد. از او مجموعه‌هائى از قصايد و يک مثنوى به‌نام 'بلقيس و سليمان' باقى‌مانده است و به سال ۹۲۱ درگذشت.
|
