ماه چون چهره‌ی زیبای تو نیست

ماه چون چهره‌ی زیبای تو نیست		مشک چون زلف گل‌آرای تو نیست
کس ندیدست رخ خوب ترا		که چو من بنده و مولای تو نیست
کردم از دیده و دل جای ترا		گرچه از دیده و جان جای تو نیست
چه دهی وعده‌ی فردا که مرا		دل این وعده‌ی فردای تو نیست
سینه‌ی کس نشناسم به جهان		که در آن سینه تقاضای تو نیست