فورونکل و کربونکل آبسههاى جلدى هستند که در غدد پوستى و فوليکولهاى مو آغاز مىشوند. فورونکلها شايعترين عفونت جراحى هستند، ولى کربونکلها نادر مىباشند.
|
|
فورونکولوزيس معمولاً در نوجوانان و در رابطه با تغييرات هورمونى که منجر به اختلال عملکرد پوست مىشوند، ايجاد مىگردد. شايعترين ارگانيسمها، استافيلوکوکها و ديفتريوئيدهاى بىهوازى مىباشد.
|
|
هيدرآدنيت چرکى يک عفونت پوستى جدى در ناحيه آگزيلا يا کشالهٔ ران و شامل آبسههاى متعدد غدد عرق آپوکرين مىباشد. اين وضعيت معمولاً مزمن و ناراحتکننده مىشود.
|
|
فورونکلها معمولاً از فوليکول عفونى مو آغاز مىشوند، گرچه برخى از آنها توسط اجسام خارجى باقى مانده و ساير جراحات ايجاد مىگردند. فوليکول مو در حالت نرمال حاوى باکترى است.
|
|
|
|
فورونکل ايجاد خارش و درد مىکند. پوست در ابتدا قرمز و سپس در قلهٔ آبسه سفيد و نکروز مىشود. معمولاً مقدارى اريتم و تورم در اطراف وجود دارد. غدد لنفى ناحيهاى ممکن است بزرگ شوند. نشانههاى سيستميک معمولاً نادر مىباشند.
|
|
کربونکل معمولاً در آغاز مانند فورونکل مىباشد، ولى عفونت از طريق تونلهاى فراوان مرتبط بههم، درم و بافت زيرجلدى را از هم جدا مىکند. بسيارى از اين مسيرها به پوست سرباز کرده، نمائى مانند فورونکلهاى بزرگ چرکى پيدا مىکنند. کربونکلهاى پشت گردن تقريباً منحصر به بيماران ديابتى مىباشند. اين بيماران معمولاً تبدار و کمى توکسيک هستند. اين حالت، يک مشکل جديد بوده، نياز به توجه جراحى فورى دارد. در صورت يافتن کربونکل، بايد به ديابت شک کرده، آن را درمان نمود.
|
|
|
گاهى ممکن است بيمار با يک موضع داراى قرمزى و تورم، بدون چرک واضح مواجه شود. بسيارى از اين ضايعات از مرکز چرکى شده، به فورونکلهاى واضح تبديل مىگردند.
|
|
افتراق هيدرآدنيت از فورونکولوزيس با بيوپسى صورت مىگيرد که درگيرى تيپيک غدد عرق آپوکرين را نشان مىدهد. اگر آبسهها در مناطق داراى غدد عرق آپوکرين يعنى آگزيلا، کشالهٔ ران و پرينه متمرکز باشند، بايد به هيدرآنيت مشکوک شد. کربونکلها بهندرت با ضايعات ديگر اشتباه مىشوند.
|
|
|
هريک از اين عفونتها ممکن است هنگامى که نزديک وريدهاى اصلى قرار بگيرند، ايجاد فلبيت چرکى بنمايند. اين مسئله بهخصوص هنگامى که عفونت نزديکبينى يا چشمها قرار دارد مهم مىباشد. ترومبوز وريد مرکزى در مغز يک عارضه جدى است و آبسههاى صورت بايد علاوه بر برش دادن و درناژ، تحت درمان آنتىبيوتيکى نيز قرار بگيرند.
|
|
هيدرآدنيت مىتواند بيمار را ناتوان کند ولى ندرتاً تظاهرات سيستميک ايجاد مىنمايد. کربونکلهاى پشت گردن مىتوانند منجر به آبسهٔ اپيدورال و مننژيت گردند.
|
|
|
درمان کلاسيک فورونکل، درناژ است نه آنتىبيوتيک. اما کربونکلهاى مهاجم بايد خارج شده و درمان آنتىبيوتيکى بگيرند.
|
|
بيمارانى که فورونکولوزيس راجعه دارند، ممکن است ديابتى يا دچار نقص ايمنى باشند. فورونکولوزيس همراه با آکنه شديد، ممکن است به ۲۵۰ ميلىگرم تتراسايکلين خوراکي، يک يا دوبار در روز جواب دهد.
|
|
هيدرآدنيت معمولاً با درناژ آبسه و رعايت بهداشت درمان مىشود. اگر هيچيک از روشهاى ذکر شده موفق نباشند، بايد پوست داراى غدد عرق برداشته و جاى آن يک گرافت پوستى گذاشته شود.
|
|
کربونکلها معمولاً از آنچه در ظاهر بهنظر مىآيد وسيعتر هستند. برش به تنهائى تقريباً هيچوقت کافى نبوده، نياز به برداشت کربونکل با الکتروکوتر مىباشد. از آنجائى که کربونکلها معمولاً در پوست شل پشت گردن ايجاد مىشوند که ترميم غالباً به روش انقباض صورت مىگيرد، زخم بزرگى که ايجاد مىشود، اغلب جمع شده اسکار کوچکى برجاى گذاشته، و معمولاً احتياجى به گرافت پوستى ندارد.
|