سردبير، گزارشگر، تهيه کننده، صدابردار، اديتور، نويسنده، گوينده، استوديو، اتاق فرمان، واحد سيّار، ويرايش، نظارت، توليد، پخش، پوشش راديوئى.
|
|
|
|
مسؤول اجرائى و تعيين کنندهٔ خطوط اصلى و محتوائى برنامه و قالبهاى پيامرساني.
|
|
|
فردى که براى گرفتن گزارش راديوئى از روستا جهت انعکاس واقعيتهاى زندگي، مشکلات و نظريات روستائيان، به محيط روستا مىرود و اقدام به تهيهٔ گزارشهاى راديوئى مىکند.
|
|
|
فردى که مسؤوليت ضبط و تهيهٔ برنامه را در استوديو عهدهدار است. همچنين، تهيه آرم برنامه و انتخاب موزيک، افکت و نظاير آن با تهيه کننده است.
|
|
|
فردى که مسؤوليت صدابردارى در استوديو را عهدهدار است و زيرنظر تهيه کننده فعاليت دارد و به تنظيم تکنيکى صدا در استوديو نظارت مىکند.
|
|
|
فردى که وظيفهٔ اديت (حذف قسمتهاى اضافي) نوار ضبط شده را عهدهدار است. معمولاً تهيه کننده، مسؤول اديت برنامهٔ ضبط شدهٔ خود است. گزارشگر نيز به نوبهٔ خود عهدهدار چنين وظيفهاى است.
|
|
|
فرد (يا افرادى) که بر مبناى موضوعها و قالبهاى تعيين شده به وسيهٔ سردبير و نيز با توجه به گزارشهاى راديوئى که او در اختيار آنها مىگذارد به نوشتن مطالب خاصى اقدام مىکنند.
|
|
|
فرد (يا افرادى) که مطالب نويسندهٔ برنامه را در داخل استوديو جهت ضبط، قرائت مىکند.
|
|
|
اتاق مخصوصى که بهطور کامل در برابر صداهاى بيرونى عايقبندى شده و براى ضبط برنامه داراى تجهيزات فنى از قبيل ميکروفن و نظاير آن است.
|
|
|
اتاقى است که داراى دستگاههاى ضبط صدا و موسيقى است و به وسيلهٔ يک ديوار شيشهاى دوجداره به استوديو مرتبط مىشود. تهيه کننده و صدابردار در اين اتاق هستند و با اشارات دست يا روشن و خاموش کردن چراغ مخصوص، گويندگان را هدايت مىکنند.
|
|
|
اتوموبيلى است که مجهز به دستگاه ضبط صوت، ميکروفن و امکانات فنى جهت صدابردارى برنامههاى خارج از استوديو است.
|
|
|
گروه يا واحدى است مرکب از چند فرد خبره جهت ويراستارى مطالب نويسندگان.
|
|
|
گروه يا واحدى است مرکب از چند نفر جهت بازشنوائى و کنترل برنامههاى ضبط شده.
|
|
|
به مجموعهٔ مراحل تهيه و تنظيم يک برنامهٔ راديوئى (از تهيهٔ گزارش، تحقيق، نوشتن مطالب تا ضبط داخل استوديو) توليد برنامه مىگويند.
|
|
|
واحدى است که وظيفهٔ آن دريافت نوار برنامههاى توليدى است تا در ساعت مقرر با قرار دادن نوار برنامه بر روى دستگاه. آن را از طريق آنتن پخش کند. برنامههاى پخش مستقيم راديو را که توليدى نيست، برنامهٔ زنده مىگويند.
|
|
|
پوشش راديوئى از طريق فرستندههاى راديوئى موج بلند، موج متوسط (برنامهٔ اول و برنامه دوم)، موج اقدام و موج کوتاه تأمين مىشود.
|
|
از موج بلند براى تأمين صدا در داخل کشور در هنگام روز جهت پوشش مناطقى که از طريق امواج متوسط و کوتاه در زيرپوشش قرار نمىگيرند استفاده مىشود. در حال حاضر استفاده از اين موج براى پوشش راديوئى در منطقهٔ ۳ راديوئى جهانى که شامل ايران نيز مىشود مجاز شناخته نشده است.
|
|
از موج متوسط براى تأمين صدا در داخل کشور (درون مرزي) و در حد کشورهاى همجوار (برون مرزي) استفاده مىشود. در حال حاضر فرستندههاى راديوئى موج متوسط تحت عنوان شبکه يا برنامهٔ اول و شبکه يا برنامه دوم صداى جمهورى اسلامى ايران برنامه پخش مىکنند.
|
|
|
برنامههاى پخش مستقيم راديو را که توليدى نيست، برنامهٔ زنده مىگويند.
|
|
| ويژه برنامه يا برنامهٔ ويژه
|
|
برنامههائى که به مناسبتهاى خاص (اعياد ملى و مذهبى و غيره) ساخته شده است و حال و هواى همان مناسبت خاص را دارا است.
|