|
|
ديافراگم يک کلاهک لاستيکى گنبدى شکل است که روى گردن رحم قرار مىگيرد و بهعنوان يک مانع از ورود اسپرم به داخل رحم جلوگيرى مىکند. در صورتى که اين وسيله با مواد اسپرمکش مورد استفاده قرار گيرد ۸۰ تا ۹۵ درصد در پيشگيرى از حاملگى مؤثر است. اين وسيله بايد توسط پزشک کار گذاشته شود. او به شما نيز طرز کار گذاشتن، خارج کردن و مراقبت از اين وسيله را خواهد آموخت. ديافراگم بايد قبل از آميزش جنسى کار گذاشته شود و ۸ ساعت بعد نيز در محل بماند. قبل از هر آميزش جنسى بايد به آن مواد اسپرمکش اضافه کرد تا تأثير آن را بيشتر کند. بعد از آميزش جنسى خود را از داخل شستشو ندهيد، اين عمل تنها باعث کاهش تأثير مواد اسپرمکش مىشود.
|
|
|
کلاهک گردن رحم شبيه ديافراگم است، ولى اندازهٔ آن کوچکتر و شکنندگى آن کمتر است. اين وسيله در اندازههاى گوناگون عرضه شده است و بايد اولين بار توسط پزشک کار گذاشته شود، زيرا کار گذاشتن آن از ديافراگم مشکلتر است. بعد از کارگذاشتن ممکن است آن را تا ۴۸ ساعت در محل باقى گذاشت. باقى ماندن بيش از اين مدت باعث ايجاد بوى نامطلوب مىشود. وقتى اين وسيله با مواد اسپرمکش مصرف شود تأثير آن مشابه ديافراگم است. کلاهک گردن رحم تنها براى زنانى توصيه مىشود که آزمايش پاپ اسمير آنها طبيعى باشد، و اين آزمايش بايد بعد از گذشت سه ماه از کاربرد اين وسيله تکرار شود.
|
|
|
اين فرآوردههاى بدون نسخه که بهصورت کف، کرم، ژله، شياف، و اسفنج در دسترس هستند، حاوى مادهاى (معمولاً اکسينول ۹) هستند که در اثر تماس باعث مرگ يا عدم تحرک اسپرم مىشوند. اين فرآوردهها را بايد قبل از آميزش جنسى داخل مهبل قرار داد، و براى دستيابى به حداکثر اثربخشى نبايد بيش از يک ساعت قبل از آميزش در مهبل گذاشته شوند. بنابراين استفاده از آن نياز به خونسردى دارد، و بايد هنگام آميزش مضطرب و پريشان نبود. احتمالاً به اين علت است که اثربخشى مواد اسپرمکش مهبلى ( ۷۰ تا ۸۰ درصد وقتى که به تنهائى مصرف شوند) با بالا رفتن سن و (تجربه) افزايش مىيابد. اسفنجهاى پيشگيرى از حاملگى اين مزيت را دارد که مىتوان آن را ۲۴ ساعت قبل از آميزش جنسى کار گذاشت و در نتيجه ممکن است کمتر در حس خودانگيختگى فرد اختلال ايجاد کند. اين اسفنجها بايد تا شش ساعت بعد از آخرين آميزش جنسى در محل باقى بمانند.
|
|
برخلاف برخى تبليغات، استفاده از مواد اسپرمکش خطر ايجاد نقصهاى مادرزادى را در حاملگىهائى که با وجود استفاده از اسپرمکشها ايجاد شده است، افزايش نمىدهد.
|
|
|
سترون کردن زنان کمى مشکلتر از قطع لولهٔ ناقل اسپرم (وازکتومي) در مردان است. در اين روش معمولاً برشى روى شکم داده مىشود و لولههاى رحم بسته مىشوند يا توسط جريان برق سوزانده مىشوند. اگرچه در اين روش معمولاً بيهوشى عمومى توصيه مىشود ولى بسترى شدن در بيمارستان بهندرت ضرورت مىيابد. بستن لولههاى رحمى بعد از زايمان نيز مدت بسترى را طولانىتر نمىکند. روش سترون کردن را اغلب مىتوان از طريق يک لاپاروسکوپ که داخل شکم فرو برده مىشود، انجام داد. در زنانى که مشکلات گوناگون قاعدگى يا تومور رحم دارند، برداشتن رحم (هيسترکتومي) از طريق مهبل اغلب روش پيشنهادى عقيمسازى است.
|
|
درصورتىکه بعداً تمايل به حامله شدن داشتيد، بازسازى لولههاى رحمى بسته شده در ۷۵ درصد موارد مؤثر است.
|
|
|
ادارهٔ غذا و دارو اخيراً استفاده از نوعى کاندوم را تائيد کرده است که براى کار گذاشتن در مهبل زنان توسط خود آنها، طراحى شده است. اين کاندومهاى جديد نه تنها از بارورى ناخواسته جلوگيرى مىکنند بلکه حفاظى عليه بيمارىهاى مقاربتى نيز هستند. در حال حاضر براى اظهارنظر در مورد ميزان موفقيت اين کاندومهاى جديد در پيشگيرى از حاملگى يا بيماري، يا ميزان استقبال زنان و همسران آنها، زود است. ولى اين دستاورد جديد گامى بهسوى ايجاد کنترل و آزادى بيشتر است که بهطور مسلم يک قدم در راه درست است.
|