میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها

میندیش میندیش که اندیشه گری‌ها		چو نفطند بسوزند ز هر بیخ تری‌ها
خرف باش خرف باش ز مستی و ز حیرت		که تا جمله نیستان نماید شکری‌ها
جنونست شجاعت میندیش و درانداز		چو شیران و چو مردان گذر کن ز غری‌ها
که اندیشه چو دامست بر ایثار حرامست		چرا باید حیلت پی لقمه بری‌ها
ره لقمه چو بستی ز هر حیله برستی		وگر حرص بنالد بگیریم کری‌ها