(کیقباد از دیدن برادر خود کیکاوس شادمان شد)

شاه به رویش چو نظر کرد چست		دید دران آئینه خود را درست
گرم فرو جست ز تخت بلند		کرد به آگوش تن ارجمند
داشت به آغوش خودش تا به دیر		سیر نشد، چون شود از عمرسیر؟!