تجمع چرک در بين غشاءهاى دورا و آراکنوئيد است. پاتوژنهاى مهم عبارتند از: استرپتوکوکهاى هوازى و بىهوازي، استافيلوکوک و باسيلهاى گرم منفى هوازي. ممکن است عفونت از طريق
ترومبوفلبيت وريدى جمجمهاى يا انتشار مجاورتى استئوميليت جمجمهاى به درون فضاى سابدوران انتشار يابد. سينوزيت پارانازال عامل زمينهساز مهمى است. عوامل خطرساز ديگر شامل
اوتيت، ماستوئيديت، تروماى جمجمه، جراحى اعصاب و کانون دوردست عفونت است.
تظاهرات بالينى
تظاهرات بالينى آمپيم قادر است بهصورت وضعيت کشنده سريعاً پيشروندهاى عرضه شود. علائم و نشانهها منعکسکننده عفونت قبلى (مثل سينوزيت)، تحريک مننژ، وجود ضايعه فوکال در CNS و
افزايش ICP است. تب، سردرد، تهوع و استفراغ، کاهش وصعيت رواني، تشنج فوکال يا جنراليزه و همىپارزى يا همىپلژى از علائم اين بيمارى هستند.
تشخيص
تشخيص CT با تشديد کنتراست و MRI تشخيصدهنده هستند. نماى تيپيک CT بهصورت هيپودانسيته هلالى در زير جمجمه همراه با خط ظريفى از تشديد کنتراست در بين حاشيه آمپيم و کورتکس مجاور است.
همچنين CT و MRI به تشخيص اوتيت يا سينوزيت همراه کمک مىکنند. LP بهندرت اطلاعات اضافهترى مىدهد و بهدليل خطر فتقىشدن انجام آن ممنوع است.
درمان
آمپيم سابدورال نوعى اورژانس جراحى است. درمان آن شامل درناژ جراحى اورژانس و تجويز همزمان آنتىبيوتيک است. رژيم آنتىبيوتيکى تجربى تيپيک، وانکومايسين بهاضافه
مترونيدازول و سفترياکسون يا سفوتاکسيم است (جدول - درمان ضدٌ ميکروبى عفونتهاى باکتريال CNS براساس نوع پاتوژن - و جدول تظاهرات بالينى آبسى مغزى -). درمان بايد حداقل ۴هفته طول بکشد.
شرايط بالينى بيمار و برطرف شدن عفونت در روشهاى تصويربردارى طول مدت نهائى درمان را تعيين مىکنند.
جدول درمان تجربی آبسه مغزی براساس منبع عفونت
منبع
درمان ضدميکروبى
سينوزيت پارانازال
ژنىسيلين يا سفالوسپورين نسل سوم (سفوتاکسيم يا سفترياکسون) + مترونيدازول
اوتيت مديا
پنىسيلين + مترونيدازول + سفتازيديم
عفونت دندانى
پنىسيلين + مترونيدازول
اندوکارديت
نفسيلين يا وانکومايسين + مترونيدازول + سفالوسپرين نسل سوم