در مدح بهرامشاه

قصه‌ی یوسف مصری همه در چاه کنید		ترک خندان لب من آمد هین راه کند
آفتاب آمد و چون زهره به عشرت بنشست		پیش زهره بچه زهره سخن ماه کنید
سخن حور و بهشت و مه و مهر شب و روز		چون بدیدید جمالش همه کوتاه کنید
نطع را اسب و پیاده رخ و پیل و فرزین		همه هیچند شما قبله رخ شاه کنید
اول وقت نمازست نماز آریدش		پیش کز کاهلی بیهده بیگاه کنید
از پی خدمت آن سیمتن خرگاهی		همگی خویش کمربند چو خرگاه کنید
بندگی درگه او را ز برای دل ما		سبب خواجگی و مرتبت و جاه کنید
آه را خامش دارید به درد و غم او		ناکسان را ز ره آه چه آگاه کنید
آفت آینه آهست شما از سر عجز		پیش آن روی چو آیینه چرا آه کنید؟
اسم هر قدر که بی دولت او غدر نهید		نام هر جاه بر دولت او چاه کنید
همه کوهید ولیک از پی آمیزش او		مسکن زلف دوتاهش دل یکتاه کنید
دل مسکین خود ار مشکین خواهید همی		لقب او طرب افزای و تعب گاه کنید
چون غزلهای سنایی ز پی مجلس انس		خویشتن پیش دو بیجاده‌ی او کاه کنید
چشمتان از رخش آنگاه خورد بر که شما		سرمه از گرد سم اسب شهنشاه کنید
شاه بهرامشه آن شه که جزو هر که شهست		خدمتش نز سر طوع از سر اکراه کنید
شه رهی را که برو مرکب او گام نهد		از پی جان غذا جوی چراگاه کنید
ای حریفان ما نه زین دستیم دستی برنهید		باده‌مان خوشتر دهید و نقلمان خوشتر نهید
بام ما دیگر زنید و شام ما دیگر پزید		نام ما دیگر کنید و دام ما دیگر نهید
هر کسی را جام او با جان او یکسان کنید		هر کسی را نقل او با عقل او همبر نهید
چند از شش سوی یک دم چار بالشهای ما		بر فراز تارک نه چرخ و هفت اختر نهید
عیسی و خر هر دو اندر مجلس ما حاضرند		کوه بر عیسی برید و کاه پیش خر نهید
مجلس آزادگان را از گرانان چاره نیست		هین که آمد خام دیگر دیگ دیگر برنهید
خنجر نو بر سر بهرام ناچخ زن زنید		زخمه‌ی نو بر کف ناهید خنیاگر نهید
هین که عالم سر به سر طوفان نااهلان گرفت		رخ سوی عصمت سرای نوح پیغمبر نهید
هر که را رنگیست همچو نیل در آب افکنید		هر که را بوییست همچون عود بر آذر نهید
نفس را چون بر جگر آبیست آتش در زنید		عقل را چون بر کله پشمیست بندش بر نهید
ور درین مجلس شما عاشق‌تر از شمع و می‌اید		پس چو شمع و می قدم در آب و آتش در نهید
می قبای آتشین دارد شما در بر کشید		شمع تاج آتشین دارد شما بر سر نهید
ناحفاظیرا چو سگ ار تاختید از پیش در		آن گه‌ی با یار آهو چشم برتر بر نهید
چون ز روی هستی از من در من ایمانی نماند		گر مسلمانید یک ره نام من کافر نهید
ور سنایی همچو زنجیرست در حلق شما		حلق او گیرید چون حلقه برون در نهید