|
|
|
| من باهارم، تو زمين
|
| من زمينم، تو درخت
|
| من درختم، تو باهار
|
| ناز انگشتاى بارون تو، باغم مى‌کنه
|
| ميون جنگلا طاقم مى‌کنه
|
| تو بزرگى مث شب
|
| اگه مهتاب باشه يا نه
|
| تو بزرگى
|
| مث شب
|
| خودِ مهتابى تو اصلا، خود مهتابى
|
| تازه وقتى بره مهتاب و
|
| هنوز
|
| شب تنها، بايد
|
| راه دورى رو بره تا دم دروازهٔ روز ـ
|
| مث شب گود و بزرگى، مث شب
|
| تازه روزم که بياد
|
| تو تميزى
|
| مث شبنم
|
| مث صبح
|
| تو مث مخمل ابرى
|
| مث بوى علفى
|
| مث اون ململ مه نازکى ـ
|
| اون ململ مه
|
| که رو عطر علفا، مثل بلاتکليفى
|
| هاج و واج مونده مردد
|
| ميون موندن و رفتن
|
| ميون مرگ و حيات
|
| مث برفائى تو
|
| تازه آبم که بشن برفا و عريون بشه کوه
|
| مث اون قلهٔ مغرور بلندى
|
| که به ابراى سياهى و به باداى بدى مى‌خندي...
|
| من باهارم، تو زمين
|
| من زمينم، تو درخت
|
| من درختم، تو باهار
|
| ناز انگشتاى بارون تو باغم مى‌کنه
|
| ميون جنگلا طاقم مى‌کنه...
|
|
|
| (احمد شاملو)
|
|
|
|
| بارون مياد جَر جَر |
|
گم شده راه بندر |
| ساحل شب چه دوره |
|
آبش سياه و شوره |
| اى خدا کشتى بفرست |
|
آتيش بهشتى بفرست |
| جادهٔ کهکشون کو |
|
زهرهٔ آسمون کو |
| چراغ زهره سرده |
|
تو سياهيا مى‌گرده |
| اى خدا روشنش کن |
|
فانوس راه منش کن |
| گم شده راه بندر |
|
بارون مى‌ياد جر جر |
|
| بارون مياد جر جر |
|
رو گنبد و رو منبر |
| لک لک پير خسّه |
|
بالاى منار نشسته |
| لک لک ناز قندى |
|
يه چيزى بگم نخندى: |
| تو اين هواى تاريک |
|
دالون تنگ و باريک |
| وقتى که مى‌پريدى |
|
تو زهره رو نديدى؟ |
| عجب بلائى بچه! |
|
از کجا مى‌آئى بچه؟ |
| نمى‌بينى خوابه جوجه‌م |
|
حالش خرابه جوجه‌م |
| از بس که خورده غوره |
|
تب داره مثل کوره |
| تو اين بارون شرشر |
|
هوا سيا زمين تر |
| تو ابر پاره پاره |
|
زهره چيکار داره؟ |
| زهره‌خانم خوابيده |
|
هيچکى اونو نديده؟ |
| بارون مياد جر جر |
|
روپشت بون هاجر |
| هاجر عروسى داره |
|
تاج خروسى داره |
|
| هاجرک نازقندى |
|
يه چيزى بگم نخندى: |
| وقتى حنا ميذاشتى |
|
ابرواتو ور مى‌داشتى |
| زلفاتو وا مى‌کردى |
|
خالتو سيا مى‌کردى |
| زهره نيومد تماشا؟ |
|
نکن اگه ديدى حاشا |
| حوصله دارى بچه! |
|
مگه تو بيکارى بچه؟ |
| دومادو الان ميارن |
|
پرده رو ورميدارن |
| دستمو ميدن به دستش |
|
بايد درارو بسّش |
| نمى‌بينى کار دارم من |
|
دل بى‌قرار دارم من؟ |
| تو اين هواى گريون |
|
شُر شرِِ‌‌‌‌ِ لوسِ بارون |
| که شب سحر نمى‌شه |
|
زهره به در نمى‌شه |
|
| بارون مياد جر جر |
|
رو خونه‌هاى بى‌در |
| چهار تا مِرد بيدار |
|
نشسته تنگ ديفار |
| ديفار کنده کارى |
|
نه فرش و نه بخارى |
| مردا سلام عليکم! |
|
زهره خانم شده گم |
| نه لک لک اونو ديده |
|
نه هاجر ورپريده |
| اگه ديگه برنگرده |
|
اوهو، اوهو چه درده! |
| بارون ريشه ريشه |
|
شب ديگه صب نمى‌شه |
| بچه خسّه مونده |
|
چيزى به صب نمونده |
| غصه نخور ديوونه |
|
کى ديده که شب بمونه؟ |
| زهرهٔ تابون اينجاس |
|
تو گره مشت مرداس |
| وقتى که مردا پاشن |
|
ابرا، ز هم مى‌پاشن |
| خروس سحر مى‌خونه |
|
خورشيد خانوم مى‌دونه |
| که وقت شب گذشته |
|
موقع کار و کشته |
| خورشيد بالا بالا |
|
گوشش به زنگه حالا |
|
| بارون مياد جر جر |
|
رو گنبد و رو منبر |
| رو پشت بون هاجر |
|
روى خونه‌هاى بى‌در ... |
| ساحل شب چه دوره |
|
آبش سيا و شوره |
| جادهٔ کهکشون کو |
|
زهرهٔ آسمون کو؟ |
| خروسک قندى قندى |
|
چرا نوکتو مى‌بندى؟ |
| آفتابو روشنش کن |
|
فانوس راه منش کن |
| گم شده راه بندر |
|
بارون مياد جر جر |
|
|
| (احمد شاملو)
|
|
|
|
| تو بهار بود که نشون کرده بوديم
|
| لب رودخونه
|
| درخت گيلاس
|
| چه هوائى، چه صفائى، که نپرس
|
| نه پرنده پر مى‌زد
|
| نه تنابنده از اونجا گذرش مى‌افتاد
|
| دنجِ دنج
|
| درو در بند قرق
|
| روزاى جمعه کجا؟
|
| ـ اونجا
|
| چائى و دود و دوائى که نپرس
|
| حالا هيهات که نيست
|
| لب رودخونه
|
| درخت گيلاس
|
| تو بهار
|
| همهٔ رودخونه را
|
| با درخت گيلاس
|
| 'پارک وى' تاخت زده
|
| با دو رودخونهٔ قير
|
| چه بلائى، چه بلائى؛ که نپرس
|
|
|
| (محمد زهرى)
|
|
|
|
| لاله‌هاى گلى
|
|
روکوها در مياد
|
| توى هر درّه‌اى |
|
بوى گلپر مياد |
| شکوفه مى‌کنن |
|
به‌ها و بادوما |
| باز قد مى‌کشن |
|
سبز جو گندوما |
| چلچه پارسالى |
|
مى‌شه مهمون ما |
| لونه شو مى‌ذاره |
|
لب ايوون ما |
| از ده بالائى |
|
باز عروس مى‌برن |
| براى شادوماد |
|
گاو و بز ميخرن |
| اون تنور خاموشه |
|
باز آتيش دار مى‌شه |
| ننجونم پا تنور |
|
مشغول کار مى‌شه |
| کلاغه غار مى‌زد |
|
يکى حالا مياد |
| دس دسى بچه‌ها |
|
بابا از راه مياد |
|
|
| (کسرائى)
|
|
|
|
| دور شين و کور شين همتون! |
|
زنده به گور شين همتون! |
| تو شهرمون مهمونيه |
|
مهمونيمون اعيونيه |
| دنبک و تنبور ميزنن |
|
طبلک و شيپور ميزنن |
| نيفته چشمام بهتون! |
|
نشنوه گوشام صداتون |
| دور شين و کور شين همتون |
|
زنده به گور شين همتون |
| تا وقتى جشن قيصره: |
|
|
| دس به سپيدى نزنين |
|
دس به سياهى نزنين |
| مهمون داره بدش مياد |
|
لرزه به گنبدش مياد |
| اى بچه‌هاى ناز نازى! |
|
وقتى مياين به اين بازى |
| زبون‌درازى نکنين! |
|
يا تله‌بازى نکنين! |
| حرف دوپهلو نزنين! |
|
پهلو به جادو نزنين! |
| نياد صداى حرفتون! |
|
صداى حرف تلختون! |
| نگين که قحط گندمه! |
|
گشنگى مال مردمه! |
| نگين که مرگ قراوونه |
|
زندگى اينجا ارزونه |
| نگين که جشن ملته |
|
اونکه اسير ذلته |
| حرف‌هاى سربسّه نگين |
|
آسّه برين، آسه بياين |
| تا ديوه شاختون نزنه |
|
لقد به طاقتون نزنه |
| تو شهر کلاغ فراوونه |
|
تو هر سوراخى پنهونه |
| اگه کلاغا بدونن |
|
ديوُ خبردار مى‌کنن |
| ديوه مياد سراغتون |
|
زهر مى‌ريزه تو آشتون |
| دس به سپيدى نزنين |
|
دس به سياهى نزنين |
| که روز جشن قيصره
|
|
|
| مهمون داره بدش مياد |
|
لرزه به گنبدش مياد |
|
|
| (کسرائى)
|
