به هجر یار که از غیر آن ندارم حظ

به هجر یار که از غیر آن ندارم حظ		چنان که ز وصل آن چنان ندارم حظ
به غیر حیرت عشقت چه باعث است ای گل		که چشم دارم و از گلستان ندارم حظ
ز بس که خورده‌ام از قاصدان فریب اکنون		به هیچ مژده من بدگمان ندارم حظ
نوید عمر ابد هم به گوش ناخوش نیست		که بی تو بس که به جانم ز جان ندارم حظ
به مزدی سفرم کاش خانمان سکون		که از وطن من بی‌خانمان ندارم حظ
زهم ببر ز من ای همزبان که من بی او		زبان ندارم و از هم زبان ندارم حظ
ره جهان دگر محتشم کنون سر کن		که بهر عمر چنین زین جهان ندارم حظ