واکسیناسیون در مقابل بیماری مقاربتی

واکسن‌هاى مؤثرى برعليه بيمارى‌هاى مقاربتى مانند سيفليس، سوزاک و ايدز مى‌توانند در آينده نزديک در دسترس باشند.

تجربه ايمنى‌سازى در مقابل سيفليس توسط آقاى جونز در خرگوش‌ها با مقاومت انجام گرديد. او از تروپونماى کشته شده توسط گلوتارآلوئيد، تنها يا همراه {adjuvents} استفاده کرد.

سيلر قادر به دست‌کارى گونه نيکلوس تربون‌ها با استفاده از اشعه گاما بوده است. مطالعه او که توسط خرگوش‌ها به‌نتيجه رسيده، مورد توجه قرار مى‌گيرد.

تا زمانى که ترپون‌ها کشت نمى‌شود، ايمن‌سازى تنها روى حيوانات آزمايشگاهى يا گروه‌هاى کوچکى از داوطلبان انجام مى‌گيرد.

تجربه‌هاى کلينيکى توسط گينبرگ در جهت جمع‌آورى اطلاعات برروى سلامت، آنتى‌ژنيستى و تمايز واکسن‌هاى گونوکوکى گرديده است.

مطالعه اول در اتاوا واکسن تشکيل يافته از گونوکوک اتوليزر بى‌اثر شده و داراى خاصيت آنتى‌ژنيک را در تزريق به يک مرد اثبات نمود. مطالعه دوم برروى ۶۲ داوطلب در روستاى ايندوويک بى‌نتيجه بود.

در واقع ۱۰ شخص واکسينه شده دچار گونوره شدند که اين افراد در واقع ۳۰% از ۳۳ نفرى بودند که با يک واکسناتوليز شده نسبي، واکسينه شده بودند، در حالى‌که ۷ نفر از ۲۹ نفرى که پلاسبو دريافت کرده بودند (۲۴%) آلوده شدند. امروزه ۳ جزء از سلول به‌عنوان عناصر مناسب براى واکسن به‌شمار مى‌روند، پيلي، پروتئين‌هاى غشاء خارجى و ليپوپلى ساکاريدها.

گرچه، آنتى‌بادى‌هاى ضدپيلى در دوره عفونت توليد شده‌اند و قادر به مهار فيکس شدن گونوکوک به کشت سلولى مورد استفاده مى‌باشند، سازمان بهداشت جهانى آنها را به‌عنوان اجزاء اساسى واکسن مى‌داند، گرچه، فوايد واکسن‌هاى ضدپيلى تنها در توانائى آنها در تحريک توليد آنتى‌بادى‌هاى ضدپيلى خلاصه نمى‌شود و باعث جلوگيرى از اتصال گونوکوک به سلول‌هاى اپى‌تليال مى‌شود که اين امر منجر به کاهش موارد ناقلين سالم مى‌گردد. مطالعات اکنون برروى قدرت آنتى‌ژنيک پروتئين‌هاى غشاء و ايمنى‌زائى آنها ادامه دارد.

ليپوپلى‌ساکاريدهاى کلونى‌هاى تيپ I و گونه‌هاى تيپ IV گونوکوک باعث مقاومت در جنين جوجه و موش شده‌اند.