ای به دیده‌ی دریغ خاک درت

ای به دیده‌ی دریغ خاک درت		همه سوگند من به جان و سرت
گوش را منتست بر همه تن		از پی آن حدیث چون شکرت
اشک چون سیم و رخ چو زر کردم		از برای نثار رهگذرت
مایه‌ی کیمیاست خاک درت		کی درآید به چشم سیم و زرت
دل بی‌رحم تو رحیم شود		گر ز حال دلم شود خبرت