عوارض چشمى آن شامل اسکلريت، کنژونکتيويت، کراتوکنژونکتيويت سيکا به‌ندرت يووئيت، انسداد شريانچه‌هاى شبکيه و مشيميه، رتينوپاتى هيپرتانسيو و رتينوپاتى پروليفراتيو مى‌باشد. علت اين عوارض کمپلکس ايمنى مى‌باشد. درمان با کورتيکواستروئيد سيستميک و داروهاى سرکوب‌گر ايمنى است.
سندرم آنتى‌فسفوليپيد آنتى‌بادى
در اين حالت انسداد شريان يا وريد شبکيه، نوروپاتى اپتيک و انفراکتوس کوروئيد رخ مى‌دهد.
درماتوميوزيت
تظاهرات چشمى اين بيمارى شامل ضعف عضلات خارجى چشم، تورم و قرمزى پلک‌ها (هليوتروپ راش)، رتينوپاتى همراه خونريزى شعله شمعى مى‌باشد که با کورتيکواستروئيد سيستميک درمان مى‌شود.
اسکلرودرمى
عوارض چشمى آن شامل درگيرى پوست پلک‌ها، التهاب عنبيه، کاتاراکت و رتينوپاتى مى‌باشد. درمان با کورتيکواستروئيد سيستميک است.
پلى‌آرتريت ندوزا
تغييرات چشمى اين بيمارى که در ۲۰% موارد رخ مى‌دهد شامل اپى‌اسکلريت و اسکلريت (اغلب بدون درد)، ميکروواسکولوپاتى شبکيه، ايجاد شيار در اطراف قرنيه و افتالموپلژى (آتريت رگ تغذيه‌کننده اعصاب) مى‌باشد. درمان با کورتيکواستروئيد سيستميک و سيکلوفسفاميد است.
گرانولوماتوزوگنر
عوارض چشمى در ۵۰% موارد بيمارى رخ مى‌دهد و شامل است بر پووپتوز (گرانولوم کاسه چشم)، گرفتارى عضلات خارجى چشم، گرفتارى عصب اپتيک، کنژونکتيويت، زخم محيطى قرنيه، اپى‌اسکلريت، اسکلريت، يووئيت، واسکوليت شبکيه و به‌ندرت انسداد مجراء نازولاکريمال. درمان با کورتيکواستروئيد و داروهاى سرکوب‌گر ايمنى به‌ويژه سيکلوفسفاميد است.
آرتريت روماتوئيد
اين بيمارى که بيشتر جنس مؤنث را درگير مى‌کند در چشم بيشتر باعث اسکلريت و اپى‌اسکلريت (و در نهايت اسکلرومالاشى پرفورانس) و کمتر يووئيت و کراتوکنژونکتيويت سيکا مى‌شود. درمان اپى‌اسکلريت و يووئيت با قطره‌هاى کورتيکواستروئيد است ولى درمان اسکلريت حتماً نيازمند داروهاى ضد التهاب غير استروئيدى و کورتيکواستروئيدهاى سيستميک مى‌باشد.
آرتريت روماتوئيد نوجوانان
عوارض چشمى اين بيمارى به‌ويژه در دخترانى (سه برابر پسران) با درگيرى پاسى آرتيکولار مفاصل (به‌ويژه زانو) که ANA (آنتى‌بادى ضدٌ هسته‌اي) مثبت و RF (روماتوئيد فاکتور) منفى دارند شايعتر است. در بسيارى از موارد درگيرى شديد چشمى همراه با علائم سيستميک خفيف يا حتى قبل از گرفتارى مفاصل است لذا يووئيت مزمن بى‌سروصداى آنها به عوارض شديد (سينشى خلفي، کاتاراکت، گلوکوم ثانويه و کراتوپاتى نوارى‌شکل) مى‌انجامد. ANA در اين بيمارى در ۳۰% موارد مثبت است ولى در حضور يووئيت موارد مثبت آن به ۸۸% افزايش مى‌يابد.
سندرم شوگرن
تظاهر عمده چشمى اين بيمارى کراتوکنژونکتيويت سيکا مى‌باشد که از دهه‌هاى ۶-۴ عمر شروع مى‌گردد. به‌علت پروليفراسيون لنفوئيد، اينها مستعد بدخيمى‌هاى لنفورتيکولار هستند. به‌علت در دسترس نبودن غدد اشکى بيوپسى تشخيصى را معمولاً از غدد بزاقى لب مى‌گيرند. در اين بيمارى ليزوزيم و لاکتوفرين اشک در بيش از ۹۰% موارد کاهش يافته يا وجود ندارد.
آرتريت سلول ژآنت (آرتريت تمپورال)
معمولاً بيمار، زنى است بالاى ۶۰ سال سن که قبلاً يا (همزمان) پلى‌ميالژيا روماتيکا داشته است و حالا دچار بى‌حالي، درد شديد روى شريان‌هاى تمپورال يا اکسيپيتال، کاهش ديد، فلج اعصاب کرانيال يا علائم ساقه مغزى گرديده است. علت کاهش ديد بيشتر نوروپاتى ايسکميک اپتيک و کمتر انسداد شريان مرکزى شبکيه يا کورى کورتيکال مى‌باشد. تأييد تشخيص با کشف ESR بالا و بيوپسى شريان تمپورال است. ESR در مراحل اوليه ممکن است طبيعى باشد ولى معمولاً ۱۰۰-۸۰ ميلى‌متر در ساعت اول مى‌باشد. تشخيص زودرس و درمان فورى با کورتيکواستروئيد (گاه ادامه آن براى چند سال) و پيگيرى بيمارى به‌صورت بالينى و با ESR به حفظ بينائى بيمار مى‌انجامد.
بيمارى تاکاياسو (بيمارى بدون نبض)
اين بيمارى که اغلب زنان جوان و گاه کودکان را درگير مى‌کند با درگيرى آئورت و شاخه‌هاى آن باعث سنکوپ، فقدان نبض در اندام فوقانى و درگيرى چشمى (هيپوکسى ساختمان‌هاى چشم) مى‌شود. گاه ترومبواندآرترکتومي، پيوند پروتزى و کورتون سيستميک در درمان مؤثر است.
اسپونديليت آنکيلوزان
اين بيمارى که عمدتاً مردان ۴۰-۱۶ ساله را درگير مى‌کند و با HLA-B27 رابطه‌اى قوى دارد در چشم باعث يووئيت اگزوداتيو متناوب مى‌شود. احتمالاً يووئيت فعال آنها با حضور کلبسيلا پنومونيه در مدفوع بيماران رابطه دارد.
بيمارى رايتر
تظاهر چشمى اصلى آن کنژونکتيويت است و در مراحل بعدى اسکلريت، کراتيت و يووئيت.
بيمارى بهجت
در ۷۵% موارد اين بيمارى علائم چشمى رخ مى‌دهد (شايعتر از همه التهاب راجعه عنبيه). يووئيت شديد بوده، گاه با هيپوپيون همراه است. يووئيت خلفي، انسداد وريد مرکزى و پاپيليت نيز مى‌تواند رخ دهد. درمان اصلى با کورتيکواستروئيد، آزاتيوپرين و سيکلوسپورين است. درگيرى چشمى با HLA-B5 رابطه دارد.
