سرطان‌های شغلی

سرطان‌هاى شغلى يکى از دشوارى‌هاى مهم صنعت هستند. سرطا‌ن‌هاى شغلى در پوست، ريه‌ها و مثانه و اندام‌هاى سازندهٔ خون بيشتر ديده مى‌شوند.

- سرطان پوست:

آقاى پوت (Percival Pott) نخستين کسى بود که به سرطان پوست بيضه در دودکش پاک‌کن‌ها توجه کرد (۱۷۷۵ ميلادي) و به‌دنبال آن دريافتند که سرطان پوست بيضه و سرطان پوست ديگر بخش‌هاى بدن به علت دودهٔ زغال، پرتوى مجهول و بعضى روغن‌ها و رنگ‌ها ايجاد مى‌شود. اکنون آمارها نشان مى‌دهند که نزديک به هفتاد و پنج درصد سرطان‌هاى شغلي، سرطان پوستى مى‌باشند. سرطان‌هاى پوست در بين کارگران گاز، اجاق‌هائى که با زغال کُک کار مى‌کنند، پالايشگاه‌هاى نفت، تقطير قير، کارگران رنگ‌سازي، جاده‌سازى و صنايع مرتبط با به‌کارگيرى روغن‌هاى معدني، قيرکارى و دوده و ترکيبات مربوط به اين مواد، يک خطر شغلى به‌شمار مى‌آيد.

- سرطان ريه:

سرطان ريه يک خطر شغلى در صنايع؛ گاز، نيکل، کرم، و کارخانه‌هاى آسياب کردن آرسنيک و در معادن مواد پرتوزا (مانند اورانيوم) است. ثابت شده که ؛ نيکل، کرومات، آزبستوز، دودهٔ زغال (احتمالاً ۳ و ۴ بنزوپيرن)، مواد پرتوزا و سيگار کشيدن براى ريه سرطان‌زا هستند. آرسنيک، بريليوم و روغن ايزوپروپيل مواد سرطان‌زاى مظنون مى‌باشند. بيش از نود درصد سرطان‌هاى ريه به سيگار کشيدن، آلودگى هوا و مواجههٔ شغلى منتسب مى‌شوند.

- سرطان مثانه:

در سال ۱۸۹۵ براى نخستين بار به سرطان مثانهٔ انسان در کارگران صنعت آنيلين توجه شد. در سال‌هاى اخير متوجه آن در صنايع لاستيک‌سازى شده‌اند. اکنون دانسته شده است که سرطان مثانه در نتيجه آمين‌هاى معطر به‌وجود مى‌آيد، اين مواد در بدن متابوليزه و از ادرار دفع مى‌شوند. صنايع مرتبط با سرطان مثانه عبارتند از: صنايع رنگ‌سازى و رنگ‌آميزي، لاستيک‌سازي، و صنايع گاز و سازندهٔ کابل‌هاى برق. عوامل زير هم جزو سرطان‌زاى احتمالى هستند: بتانفتيل‌آمي، بنزيدين، پاراآمينودى‌فنيل، اورامين و ماگنتا (Magenta).

- لوسمي:

مواجهه با بنزول، پرتوى X، و مواد پرتوزا، لوسمى ايجاد مى‌کند. بنزول يک مادهٔ شيميائى خطرناک است که به‌عنوان حلال در بسيارى از صنايع به‌کار مى‌رود. ممکن است لوسمى پس از آن که مواجهه با آن پايان يافته باشد روى دهد.

ويژگى‌هاى سرطان‌هاى شغلى عبارتند از:

- مدت‌ها پس از مواجهه روى مى‌دهند؛

- فاصلهٔ بين مواجهه با عامل و بروز بيمارى مى‌تواند ده تا بيست و پنج سال به درازا بکشد؛

- بيمارى حتى پس از پايان مواجهه هم ممکن است بروز کند؛

- متوسط سن ابتلاء به بيمارى کمتر از متوسط سن ابتلاء به همان نوع سرطان در مردم عادى است؛

- محل تومور در هر يک از مشاغل به اندازه‌اى چشم‌گير ثابت است، و در پيشگيرى از سرطان‌هاى شغلى رعايت بهداشت فردى بسيار اهميت دارد.

- مبارزه با سرطان‌هاى صنعتي

تدابير مبارزه عبارتند از:

- از بين بردن مادهٔ سرطان‌زاى صنعتى يا مبارزه و مراقبت از آن، شامل؛ تدابير فنى مانند، حذف مادهٔ سرطان‌زا از صنعت، طراحى مناسب ماشين‌ها و ساختمان‌ها، سيستم توليد بسته، و ...

- معاينهٔ پزشکى از کارگران؛

- بازرسى کارخانه‌ها؛

- گزارش مواد بيماري؛

- صدور پروانه براى تأسيس؛

- تدابير بهداشت فردي؛

- آموزش بهداشت براى کارگران و مديران کارخانه‌ها؛

- پژوهش.