دی به دنبال یکی کبک خرام افتادم

دی به دنبال یکی کبک خرام افتادم		رفتم از شهر به صحرا و به دام افتادم
مگر این باده همه داروی بیهوشی بود		که من لجه‌کش از یک دو سه جام افتاده‌ام
آن چه قد بود و چه قامت که ز نظاره‌ی آن		تا دم صبح قیامت ز قیام افتادم
به اشارت مگر احوال بگویم که چه شد		که ز گویائی از آن طرز کلام افتادم
هیچ زخمی نزد آن غمزه که کاری نفتاد		من افتاده چگویم ز کدام افتادم
من که بودم ز مقیمان سر کوی حضور		از کجا آه به این طرفه مقام افتادم
محتشم بوی جنونم همه کس فاش شنید		چون درین سلسله غالیه‌ی فام افتادم