قصه‌ی خلیفه کی در کرم در زمان خود از حاتم طائی گذشت...

یک خلیفه بود در ایام پیش		کرده حاتم را غلام جود خویش
رایت اکرام و داد افراشته		فقر و حاجت از جهان بر داشته
بحر و در از بخششش صاف آمده		داد او از قاف تا قاف آمده
در جهان خاک ابر و آب بود		مظهر بخشایش وهاب بود
از عطااش بحر و کان در زلزله		سوی جودش قافله بر قافله
قبله‌ی حاجت در و دروازه‌اش		رفته در عالم بجود آوازه‌اش
هم عجم هم روم هم ترک و عرب		مانده از جود و سخااش در عجب
آب حیوان بود و دریای کرم		زنده گشته هم عرب زو هم عجم