عارت آمد که دمی قصه‌ی ما گوش کنی؟

عارت آمد که دمی قصه‌ی ما گوش کنی؟		قصه‌ی غصه این بی‌سر و پا گوش کنی؟
پادشاهی تو، ازین عیب نباشد که دمی		حال درویش بپرسی و دعا گوش کنی
چه زیان دارد؟ اگر بی‌سر و پایی روزی		عرضه دارد سخنی وز سر پا گوش کنی
گوش بر قول حسودان مکن، ای رانه رواست		که صوابی بگذاری و خطا گوش کنی
با تو از راستی قد تو می‌باید گفت		کان چه از صدق بگویم به صفا گوش کنی
خلق گویند که: با او سخن خویش بگوی		من گرفتم که بگویم، تو کجا گوش کنی؟
به خدا، گر بودت هیچ زیان گر نفسی		قصه‌ی اوحدی از بهر خدا گوش کنی