ای طاعت تو بر همه‌ی کائنات فرض

ای طاعت تو بر همه‌ی کائنات فرض		ذکرت بر اهل صومعه و سومنات فرض
گر سجده‌ی بشر ملک از یک جهت نمود		آمد سجود تو ز جمیع جهات فرض
ای در درون صد شکر ستان برون فرست		چیزی که هست در همه‌ی گیتی زکات فرض
ای دل ز جامروز جفایش که در وفاست		ورزیدن تحمل و حلم و ثبات فرض
در وی مبین دلیر که ارباب عقل را		ضیط دل است لازم و حفظ حیات فرض
ای شیخ شکر کن تو کزین قد فارغی		شکر فراغتست بر اهل نجات فرض
بر محتشم که هست به یاد تو روز و شب		بی‌خورد و خواب نیست چو صوم و صلات فرض