فیزیک نور و انکسار

کوشش‌هاى زيادى براى بيان سادهٔ سيستم اپتيکى چشم به‌عمل آمده است. در يک تلاش چنين بيان شده است که تصوير ايجاد شده بر روى شبکيه توسط دو سيستم عدسى تشکيل مى‌گردد، که قرنيه مسئول ۴۳ ديوپتر و عدسى مسئلو ۱۹ ديوپتر آن است. البته اين بيان به‌طور اغراق‌آميزى ساده است. مدل ديگر چشم شماتيک Gullstrand (شکل چشم شماتيک Gullstrand) است، که به‌وسيلهٔ آن مقادير رياضى ويژگى‌هاى اپتيکى چشم به‌دست آن مقادير رياضى ويژگى‌هاى اپتيکى چشم به‌دست مى‌آيد. بر طبق اين مدل قرنيه تنها سطح منکسرکننده فرض مى‌شود و طول محورى چشم ۵/۲۲ mm و شاخص انکسارى آن ۳۳/۱ مى‌باشد. متأسفانه اين اعداد به‌جاى اينکه به‌عنوان مقادير قراردادى به‌دست آمده از محاسبات رياضى تلقى شوند، به‌عنوان مقادير فيزيولوژيک واقعى مورد قبول واقع شده‌اند. سيستم اپتيکى چشم را مى‌توان به‌طور صحيح‌ترى به‌صورت يک سيستم متشکل از سه عدسى (عدسى زلاليه، خودعدسى و عدسى زجاجيه) در نظر گرفت (شکل سيستم اپتيکى چشم). برخلاف عقيدهٔ رايج تقريباً قرنيه به‌ تنهائى فاقد قدرت انکسارى است و تنها در شکل دادن به انحناء قدامى عدسى زلاليه اهميت دارد. عدسى زجاجيه به‌علت اثر عمده خود در بزرگنمائى تصوير اهميت خاصى دارد.